The Unwanted

Chapter 3

Mga mahihinang katok sa pinto ang nagpagising kay Nami. Kahit na mahihina lang ang mga ito ay may bumalot pa ding takot sa kaniya dahil sa mga nangyare kagabe. Agad siyang bumangon para buksan ang pinto. Parang nanikip ang kaniyang tiyan sa hindi malamang dahilan nang makitang si Dred ang nasa pinto.

"What's up?" tanong nito kay Dred pagkasandal sa hamba ng pinto. Si Dred naman ay napa-atras dahil sa gulat.

"Hey, chill out. I don't bite." Natatawang sabi ni Nami.

"Uuhh. Dad wants me to tell you that breakfast is ready." Sad ni Dred na ang mata ay hindi naaalis sa kaniya.

He smiled softly to her and it make her stomach flipped.

Then his words registered in her, someone had come to wake her for breakfast. She smiled in that thought. It hit her how awkward this was and she laughed.

"What?" tanong ni Dred sa kaniya na may pagtataka.

"Nothing. I was just laughing at how awkward we're being. C'mon, lets go downstairs." sagot ni Nami na may bahid pa din ng ngiti ang kaniyang mukha. She walked confidently through the house like she lives here. Sumunod naman si Dred na mahinang natatawa.

"Oh, sleeping beauty is finally awake." asar ni Jake kay Nami.

"Sleeping lang walang beauty." Biro ni Nami pero si Daniel lang ang natawa. Ginulo na lang ni Jake ang buhok ni Nami.

"Hey. Watch the bomb in my head, it can cause you to cussed your ass out." Pang-aasar din ni Nami na agad din niyang pinagsisihan dahil agad namang inipit ni Jake ang ulo niya sa mga braso saka mas ginulo pa ang buhok. Hindi agad nakaalis si Nami sa hawak ni Jake dahil sa kaniyang pagtawa.

"Jake! Leave the poor girl alone!" Saad ng ama na agad namang sinunod ni Jake. Pinagtatawanan ng mag-ama ang itsura ng buhok ni Nami.

"You got lucky this time David!" saad ni Jake habang tumatawa saka naupo sa harap ng mesa tabi ni Dred at Renz.

"There's no next time for you Simeon." natatawang sagot naman ni Nami saka umupo sa lagi niyang inuupuan sa bahay nila, ang dulo ng mesa. Katapat ng pwesto niya si Dred na binigyan lang siya ng simpleng ngiti na nakaupo sa tabi ni Nathan.

She got the odd feeling that she'd only met them yesterday but she feel comfy with them.

"How do you know our last name?" tanong ni Renz.

"I heard mom mention it once." kibit balikat naman na sagot ni Nami sa kaniya.

"So, what's for breakfast?" tanong ni Nathan sa ama.

"Bacon and egg omelette." sagot naman ng ama nilang si Daniel.

"Unless you're a vegetarian or on a diet." dagdag nito saka inilapag sa mesa ang agahan nila.

"Oh God no. My parents force me saying it's better for the environment, but heck how, when we're eating our plants," Sagot naman ni Nami na naalalang halos mapilitan pang kumain ng gulay noon sa bahay nila dahil walang ibang mapagpilian.

"See? I knew I like you. That's my thought too." Natutuwang sagot naman ni Daniel saka siya nilagyan ng omelette sa plato.

"Oh wait, I forgot that. Let me get it." Agad namang tumalima si Daniel sa kusina at pagbalik ay mayroon na itong dala pang isang plato na naglalaman ng sinangag na kanin.

"Dad, we don't usually eat rice." Saad naman na Renz nang makita ang hawak ng ama.

"Sshhh! That's only for Nami." boys only gave him a deadpan look.

"Oww, thank you Daniel. Sangag is heaven." saad ni Nami saka sumandok ng sinangag at maganang kumain.

"I think I'm in love." Madramang ani ni Jake habang nakatingin kay Nami.