Maagang nagising si Manuela. Nagbihis at nagpaganda nang husto upang pasyalan ang kapatid kung saan ito nagtratrabaho e day off naman ni Manuela kaya pasyalan blues ang gagawin nito.
Sumakay ito sa elevator papuntang 28th floor kung saan ang opisina pinagtratrabuhan ni Willy bilang Engineering Aide. Pagpasok niya ay may isang lalake na humabol… hinarang ang paa sa sumasarang pinto nang elevator.
“Ay p*tang kabayo” Gulat na sabi ni Manuela.
“Sori miss” Hiyang sabi nang lalake.
Tahimik na pinagmasdan ni Manuela ang lalake sa harapan niya habang umaandar ang elevator sa 28th floor din ang punta nito.
“Grabe… ang gandang lalake nito. Hmmmm… ang amoy… lalakeng lalake… ang ganda nang hubog nang puw*t… ang sarap pap*k*n…” Sabay himas sa kepyas nito.
Hindi alam nang lalake na pinagtripan siya ni Manuela. Mabuti na lang walang ibang sumakay sa elevator sa oras na iyon. Pigil ang mga ungol ni Manuela sa sandaling iyon… talagang lumabas ang kalibugan sa katawan nito.
Nahinto lang nang sumapit na sila sa 28th floor at naunang lumabas ang lalake na tila nagmamadali. Nagtanong tanong si Manuela kung nasaan ang kapatid.
“Sandali lang miss… titignan ko kung nasaan si Wilfredo” Sabi nang magandang receptionist.
“Miss huwag mong sabihin nandito ako. Gusto ko sanang sorpresahan ang kapatid ko” Ngiting sabi nang dalaga.
Umupo muna si Manuela sa sofa at hinintay na tawagin siya nang receptionist. “Miss Manuela… dito po… nandoon po siya sa drawing room… diretso tapos kaliwa po kayo… last room po ito” Magalang na sabi nang receptionist.
Nagpasalamat si Manuela at masayang pinuntahan ang kapatid nito. Dahan dahan niyang binuksan ang pinto upang gulatin ang kapatid pero siya ang nagulat sa nadatnan.
Si Prof. Adel at Willy nakatayo… magkaharap na parang naghahalikan. “Put**g…###@@## mga bakla” Sigaw ni Manuela. Lumingon ang nabiglang si Adel at mabilis na lumapit kay Manuela. Kinabig nito at galit na hinalikan sa labi pagkatapos ay tinulak niya ito.
“Marumi ang isip mo… napuwing ang kapatid mo. Hihihipan ko lang ang mata niya para maalis ang puwing nito” Galit na sabi niya at nagmadaling lumabas.
“Ikaw kasi ate… ang dumi nang isip mo” Galit na tinulungan ni Willy ang kapatid para tumayo.
“Eh… akala ko kasi… bastos na iyon… pagkatapos akong halikan ay itutulak ako… bastos na guro” Sigaw niya…
“Cool… ka lang ate. Nandito ka sa Office hindi ito bahay natin” Hiyang sinara ni Willy ang pinto nang drawing room.
Pinakita ni Willy ang trabaho niya at nalibang si Manuela di na namalayan na gabi na pala. Nag-paalam na siya sa kapatid dahil may overtime pa ito. Hindi na rin niya nakita si Adel hanggang sumakay ito sa elevator.
Muli ang nakasakay niya sa elevator kanina ay siya rin ang kasakay niya ngayon. Ngumiti ang lalake… hiyang ngumiti rin si Manuela nang biglang huminto ang elevator.
“Ay… p*t*ng kabayo… anong nangyari” Sigaw nito at napayakap ito sa lalake.
“Miss… brown out… nag-emergency brake ang elevator for safety” magalang na sabi nito at sabay yakap nang mahigpit kay Manuela. Mabilis na umilaw ang emergency light sa elevator senyales na brown out nga.
Lalong hinigpitan ni Manuela ang yakap sa lalake nang biglang gumalaw at biglang huminto ang elevator. “Ayaw ko pang mamatay” takot na sabi nito.
“Miss… don’t worry… nandito naman ako… maghintay lang tayo” Mahinang sabi nang lalake.
Sa kayayakap ni Manuela ay nararamdaman niyang tumitigas ang uten nang lalakeng kayakap niya…pero sa takot ay lalong yumakap pa ito. Madalang lang siya sumakay nang elevator kaya sa ganoon na pagkakataon ay takot na takot ito.