Chapter 2
SAB’S POV
“Yaya!!! Asan ba yung chocolate koooo???” Naglalakad si Sab habang papunta sa kusina
(silence)
“Yaaaayyyaaaaa!! Asan na b a yung chocolate ko???” sumigaw na naman si Sab ngunit wala paring sumasagot.
(Hay naku, asan ba si yaya? Ako na nga lang ang maghahanap…)
Lakad…
Lakad…
Lakad…
“Hon, kailangan na natin asikasuhin ang negosyo natin sa America” narinig niya ito habang kausap ang kanyang mommy
“Di pwede hon, maraming maiiwan dito sa Pinas atsaka, paano si Sab?”
“Eh di, dalhin natin si Sab sa America, doon tayo titira… pag magiging maayos na ang lahat, babalik din tayo dito.”
“oh sige! Papayag ako diyan, pero kalian tayo aalis?”
“Next week, naka book na ako ng flight para sa ating tatlo.”
“Ano? Agad agad? Di ba pwedeng next month?”
“Naka-book na nga eh? Paulit ulit?”
SAB POV
Ano? Aalis?? Doon titira??
America?
Saan ba yun?
Pano yan?? Maiiwan ko si Bestfriend??
Di na ba kami magkikita??
Sigurado talaga akong malulungkot si Bestfriend..
***
“BOOM!” ginulat ni Apple si sab
“Ano ba! Alam niyang ayaw tayong ginugulat!”
“Haha.. WEAK! Uie Best friend ! Malungkot ka ata?”
“Huh?! Di ah!! Lika maglaro na lang tayo, habang may oras pa”
“Di naman tayo mawawalan ng oras ah..”
“Bahala ka nga dyan! Kung ayaw mo maglaro, eh di wag!”
*Nagwalk out na si sab at iniwan si Apple.
Ano bang problema niya??? Gusto ko lang naman makasama siya eh, habang may oras pa! ang gulo gulo niya kausap! Nakaka inis!
APPLE’S POV
???????
Anong nangyari kay Bestfriend?? Iniwan niya lang ako ng basta-basta? May nasabi ba akong masama? May nagawa ba akong mali? Nako!? Pano na iyan? (>_<)
Di bale magsosorry nalang ako!
…DINGGG DOONNGG…
…DINGGG DOONNGG…
…DINGGG DOONNGG…
“Oh Apple, bakit ka nandito?? Gabi na ah??
“Magandang gabi po ninang (sabay mano sa kamay). Tulog na po ba sa si Sab?”
“Nako, di pa, sige pasok ka muna.”
“Sab, anak may bisita ka…”
SAB’S POV
Huh? Ako may bisita? Sino kaya?
Knock…
Knock…
Knock…
“…Pasok”
“Bestfriend, Sorry na… “nakayukong sabi ni Apple
“Bat ka nag sosorry? Ako nga dapat mag sorry eh kasi…”
“Hindi, ako dapat” sabat ni Apple
“Hindi ako!” –sab (-_-)
“Hindi ako nga!” (>_<) Apple
“Ako nga sabi! (-_-) sab
“Alam ko na!!! Jack en Poy na lng … ang matatalo siya ang magsosorry” – sabi ni Apple (^_^)
“Bestfriend, sabi ni mommy ang sorry dapat totoo, di dinadaan sa laro.”
“Ayy ganun??”
“oo ganun! Kaya sorry na bestfriend. “ (^_^) sab
“hehe.. ako din sorry…” (^0^) apple
“Ayan! Ok na ulit tayo! Sulitin na natin ang oras habang meron pa…“
“Ha?? Eh? Uuwi na ako baka,hinahanap na ako ni Mommy”
“Ano ba yan? Sige. Bukas na lang… Ba bay!! “
“babayyy din!!”
“Ninang alis na po ako! Thank you!”
“Oh sige anak, ingat ka “
APPLE’S POV
Si bestfriend, parang ewan! Di ko maiintindihan! HABANG MAY ORAS PA?? Ano ba yan! Di ko siya maintindihan… Nakakapagod mag-isip, di pa ako inaantok eh, ano bang dapat kung gawin!???
Maglaro??-- Ayoko, boring
Kumain??-- Tapos na ako mag toothbrush
Manuod ng TV?? – boring din ang mga palabas, wala pang Barbie eh!
.. waaaah!! HELP! (>0<)
“AHA! Alam ko na!!!! haha… “
BINABASA MO ANG
Waiting Forever
Roman pour AdolescentsChildhood memories? Childhood promises? SOMETIMES WE GIVE "BIG WORDS" TO PLEASE PEOPLE, BUT AFTER ALL, WE FAIL TO DO OUR "PROMISES". We can never deny that somewhere in our childhood memories, there is SOMEONE that WE CAN'T EASILY FORGET. and somew...
