CHAPTER 4
APPLE’S POV
“Happy birthday Anak!!! 9 years old kana!!!” bati ng kanyang mga magulang
“Thanks mom, dad..”
“oh mukhang di ka masaya sa party mo?” tanong ng mommy niya..
“Di ah! Masaya nga ako eh! Kasi buhay pa ako!”
“hehe.. o sige anak!! Magpahinga ka na, alam naming pagod ka sa party mo kanina.”
“Opo.”
*Habang nasa kwarto si Apple, kinuha nya ang picture frame nila ni Sab..
“Hi bestfriend, kamusta? Alam mo, miss na kita…
di man ka man lang nag greet ng happy birthday..Isang taon, (naiiyak na) isang taon ka ng di nag paparamdam o tumawag man lang sa akin…hay nako! Engot ka talaga! Basta bestfriend pa rin kita! Goodnight!”
SAB’S POV
“Ma, di ka pa ba tapos sa telepono? “
“Di pa anak.. wait lang ka chika ko pa ang mama ni Apple..”
“Ha!? Talaga!?? Ma akin na! Akin na ma!!” pilit nangungulit sa kanyang ina.
“Teka lanngg! Oh Sandali! .. Naku mare! Kakausapin ka daw ni Sab”
“Hello Titaaaa…!!” atat na sabi ni Sab
“Oh Sab! Wag kang sumigaw.. hahaha.. kamusta?”
“Si apple po?? Asan siya?? Gusto ko po syang maka-usap.”
“Nako, nandun sa kwarto niya.. tulog na ata…”
“ayyyy .. ganun po ba? Cge po.. thank you.. paki sabi, happy birthday..”
“oh sige iho…sasabihin ko sa..”
“wag niyo pong kalimutan Tita, thanks.. miss ko na kayo…”
“Kami din miss ka namin! Ingat iho ..”
“Opo tita..”
*Kina-umagahan…habang kumakain sa hapagkainan…
“Anak, happy birthday daw.”
“Sino sabi??”
(cough,cough—(>_<))
“TUBIIIGG!! “ sigaw ng mama ni Apple, nabulunan kasi eto.
“eto ma…”
“Salamat.. “
“Ma, sinong may sabi???”
“Nang alin??”
“Ma naman! Ng happy birthday!”
.
.
.
.
.
“Ahh..nako….Si Sab”
(0_0) --> apple
“Si Sab mommy!?? Talaga?? Where is he!!???” Dahil sa pagka bigla ni Apple, tinamaan niya ang baso …at nahulog… Biglang napatayo si apple sa kanyang hapag kainan.
BLAAAGGSS (sound effects sa nabasag na baso)
“dahan-Dahan lang…yaya paki kuha ng nabasag na baso…thanks…
Wala na, eh kagabi lang yun… atsaka..”
“Ma dapat ginising nyo ako… ang tagal-tagal ko nang di nakaka-usap si Bestfriend eh!” nanghihinayang na boses ni apple
“Sorry anak.. hehe.. peace! “(^_^)
Riiiiiinnnnggg, riiiinnnnngggg!!! <
“Good morning, yes po.. sige po mam, wait for a while..”
“Mam Joan, telephone po para sa inyo…” sabi ng katulong nila apple
“Ahhh.. cge thank you..”
“Hello…oh? Mare, napatawag ka? Ha… ako?? ANOOO!!?? Pano nangyari yun! Si Sab?? What??? Nako!!wala talaga?? This is a very bad news!! Don’t worry I’ll send ……”
Toot… toot… toot!
“ ma, Who’s that?”
“Ninang Judith mo…”matamlay na sagot nito
“Oh bakit daw?”
“Sumabog daw ang factory nila sa America, at nagkataong nandoon si Sab… Hanggang ngayon…di pa din sya nakikita…”
(O__O) --> apple
“Best….
……friend”
(to be continued)
BINABASA MO ANG
Waiting Forever
Novela JuvenilChildhood memories? Childhood promises? SOMETIMES WE GIVE "BIG WORDS" TO PLEASE PEOPLE, BUT AFTER ALL, WE FAIL TO DO OUR "PROMISES". We can never deny that somewhere in our childhood memories, there is SOMEONE that WE CAN'T EASILY FORGET. and somew...
