You make a difference (on hold)

Bethany

TRINGGG! ik rende snel de trap op terwijl ik mijn jas uit deed. Het was de eerste schooldag na de vakantie en ik had me weer verslapen. Ik kwam aan bij het lokaal op de 3e verdieping en trok de deur open. "Sorry dat ik zo laat ben ik..." ik keek het lokaal door. Alle tafels waren leeg behalve het bureau van de docent. Een vriendelijke vrouw keek me glimlachend aan. "Ben je hier voor het eerste uur dat hier normaal was?" vraagt ze. "Uhm ja, is het naar een ander lokaal verplaatst?" "nee, je hebt eerste uur vrij" ik keek naar de klok. "Oh dankje wel, fijne dag verder" ik draaide me om en liep de deur door. Ik liep naar de aula en ging zitten. Ik wilde net mijn telefoon pakken toen ik opeens iemand mijn naam hoorde roepen. "EVAAAAAA!" ik liep de kantine in en zag mijn broer en een vriend van hem aan een tafel zitten. "Wat is er?" vroeg ik chagerijnig. "Bethany zoekt je. Ze wacht op je bij de meisjes wc op de 4e verdieping" ik zuchtte en liep de trap op. Toen ik bij de meisjes wc aankwam zag ik Bethany op me wachten met haar armen over elkaar. "Wat duurde je lang? Heb je geen conditie? Dat is geen verassing als je het mij vraagt" ze keek me van top tot teen aan en begon gemeen te grijnzen. Ik was niet te dik maar ik was erg onzeker over mezelf. *ze maakt het echt altijd beter* dacht ik sarcastisch"Moest ik komen zodat je weer gemene opmerkingen kan geven? Sorry maar daar heb ik jou niet voor nodig" ze keek me kwaad aan. "Nee daar gaat het niet over. Ik wil dat je vanaf nu je broer in de gaten houdt en achter bepaalde dingen komt. Ik zal  een lijstje geven en mijn nummer zodat je de informatie naar mij kan sturen." ze pakte een papiertje uit haar tas. "En wat als ik dat niet doe?" vroeg ik terwijl ik mijn ogen op het papiertje gericht houd. "Meid, dan krijg je met mij te maken. En dat wil je niet. Of ben je de vorige keer vergeten toen je dat niet deed" mijn gezicht vertrok van pijn. Ik was het zeker nog niet vergeten. Ze had me weer voor de hele school voor schut gezet en had me na school ook nog in elkaar geslagen met haar vrienden. Ik had een bloedneus, veel blauwe plekken, een gekneusde enkel en een gekneusde rib gehad. "Mooi zo" zei ze en hield het briefje naar mij toegericht. Ik pakte het en stopte het in mijn tas. Ze liep naar de gang en ik liep achter haar aan. Ze ging stil staan en begon weer te praten "Owja nog een ding. Dit is voor het laten wachten en voor het niet direct aannemen van je opdracht" ze draaide zich naar me om en gaf me een bitchclap. Ik zag het niet aankomen en verloor mijn evenwicht. Ik landde met mijn hoofd tegen de muur en verloor mijn bewustzijn. Lachend liep Bethany weg. Ik werd wakker gemaakt door iemand die over me heen boog. "Eva? Eva word wakker. Gaat het wel" ik deed mijn ogen open en keek recht in het gezicht van Chris. "Wat is er gebeurd? Wie heeft dit gedaan?" vroeg hij bezorgt. "Be-Bethany" mompelde ik. Ik probeerde op te staan maar hij hield me tegen. "Wat zei je? Blijf even zitten. Weet je zeker dat het goed gaat?" ik knikte. "Help me even" zei ik zachtjes. Chris hielp me met opstaan en ondersteunde me toen ik bijna omviel. "Ik denk dat het beter is als je naar huis gaat. Ik breng je wel met de fiets" ik knikte. We liepen samen naar beneden en liepen naar het fietsenhok. Hij pakte snel zijn fiets en ik ging achterop zitten. "Hou me maar goed vast." ik deed wat hij zei. "Maar wat als je vrienden je zien? Denk je niet dat ze raar gaan doen omdat.. Omdat ik het ben?" vroeg ik. "Wat kan mij dat op dit moment nou schelen. Je bent mijn zusje en er is iets met je gebeurd dus help ik je" hij fietste snel naar huis. Toen we thuiskwamen stapte ik af. "Ik moet snel weer terug anders mis ik mijn les. Kan je het zelf?" vroeg hij bezorgt. "Ja ja dankje wel ga nu maar snel terug" zei ik zacht. Ik probeerde te glimlachen maar het lukte niet helemaal. Chris zwaaide en fietste snel weg. Ik pakte mijn sleutel en ging naar binnen.

-#YOU MAKE A DIFFERENCE#-

Ik schrijf een ander verhaal: the game. Daardoor zal ik hier minder in schrijven sorry daarvoor xx