Historia Krwawej Mary

Dzieciństwo

Jej ojciec był drugim synem , który był królem Anglii w latach 1485-1509 po pokonaniu w . Matką Marii była , najmłodsza córka i , władców Hiszpanii określanych mianem "pary złączonej w potęgę". Katarzyna Aragońska w latach 1501-1502 była żoną , starszego brata Henryka VIII Tudora. Urodziła się w poniedziałek 18 lutego 1516 r. Przed jej matką zatajono fakt o śmierci , aby w spokoju mogła oczekiwać porodu. Imię otrzymała po młodszej siostrze swego ojca, - królowej Francji w latach 1514-1515 i księżnej Suffolk. 20 lutego 1516 r. odbył się jej chrzest, na którym zgodnie z tradycją nie pojawili się jej rodzice. 

Matkami chrzestnymi Marii były: Katarzyna York (siostra królowej , babki Marii), (córka , kuzynka ) oraz Agnes Tilney, księżna Norfolk. Jednym z jej ojców chrzestnych był kardynał , i , człowiek, który sprawował faktyczną władzę w Anglii. Taki wybór rodziców chrzestnych miał przypomnieć o tym, iż Maria jest dziedziczką zarówno Yorków jak i Lancasterów.

Od czasu ślubu jej matki z pierwszym mężem żadna publiczna ceremonia w Anglii nie przyciągnęła tak wielu arystokratów. Była nad wiek rozwiniętym, ale bardzo chorowitym dzieckiem, miała słaby wzrok i cierpiała na częste bóle głowy. Niektórzy uczeni dopatrują się u niej . Henryk VIII był bardzo zapatrzony w córkę i często przechwalał się, że ta dziewczyna nigdy nie płacze (This girl never cries). 

Ojciec dał Marii własny dwór w , na pograniczu z . Księżniczka otrzymała wiele prerogatyw właściwych , choć nigdy nie uzyskała takiego tytułu. Edukacją Marii zajmował się Hiszpan Juan Luiz Vives, który uczył Marię łaciny, greki, muzyki i fizyki. Maria nauczyła się również grać na . Kiedy Maria była jeszcze niemowlęciem, Henryk VIII począł rozglądać się za kandydatami do jej ręki. W 1518 księżniczka została przyrzeczona delfinowi (Walezjuszowi), najstarszemu synowi króla Francji . 

Projekt tego małżeństwa upadł w 1521. Rok później pojawił się projekt ślubu Marii z , jej ciotecznym bratem, i królem Hiszpanii. Wkrótce jednak i ten pomysł upadł. W 1526 Maria została wysłana do Walii jako przewodnicząca Rady Walii i Marchii (Council of Wales and the Marches). 

Tymczasem Henryk wciąż starał się o męskiego dziedzica, ale z biegiem czasu stawało się jasne, że królowa Katarzyna nie będzie już mogła mieć dzieci. Wtedy królowi wpadła w oko , siostra jednej z poprzednich kochanek króla, .

 Król zdecydował się poślubić Annę. Ponieważ rozwód z Katarzyną – ze względu na naukę katolicką o nierozerwalności małżeństwa – był niemożliwy, Henryk próbował uzyskać od papieża orzeczenie o nieważności ślubu. Powoływał się na fakt, że była ona wcześniej żoną jego starszego brata .

 Papież był jednak nieugięty, uznając, że nie ma podstaw do uznania nieważności . W tym rozstrzygnięciu wspierał go moralnie siostrzeniec Katarzyny, Karol V Habsburg. W 1533 Henryk poślubił w sekrecie Annę Boleyn. 

Niedługo potem arcybiskup Canterbury ogłosił unieważnienie małżeństwa Henryka z Katarzyną. Papież unieważnienia nie uznał, co doprowadziło w 1534 do zerwania z Rzymem i powstania . Katarzyna utraciła tytuł królowej Anglii i stała się . Maria została uznana za , usunięta z dworu i wykluczona z sukcesji do tronu. Straciła również królewskie tytuły i stała się lady Marią.