Historia Krwawej Mary

Łaski i niełaski losu

Pozbawiona łask i tytułów lady Maria zmuszona została do odprawienia służby, a nawet musiała służyć jako dama dworu swojej młodszej siostry przyrodniej , którą Anna urodziła w 1533. W następnych latach Maria przebywała w . Nie pozwalano jej widywać się z matką, która coraz bardziej podupadała na zdrowiu. zmarła 7 stycznia 1536 r. Henryk VIII na wieść o śmierci byłej żony poczuł ulgę. 9 stycznia 1536 r. wspólnie z Anną Boleyn wystąpili publicznie ubrani na żółto.

Maria nie uczestniczyła w pogrzebie swojej matki, który odbył się 29 stycznia 1536 r. Najbliższą osobą związaną z rodziną królewską obecną na pogrzebie Katarzyny była kuzynka Marii, .

W dniu pogrzebu Katarzyny poroniła. Po 3 latach małżeństwa, z którego pochodziła tylko , król, który bardzo liczył na syna, był rozczarowany. Nastąpił początek upadku królowej. Na dworze królewskim zaczęto plotkować, iż Anna Boleyn nie jest w stanie donosić żadnej ciąży. W dodatku Henryk VIII zainteresował się dwórką Anny, . Annę ścięto 19 maja 1536 r. W tym dniu Maria przebywała z Elżbietą w Hunsdon.

Brytyjski historyk wysunął teorię, że Maria jako osoba łagodna, pogodziła się z duchem Anny Boleyn tuż po jej śmierci i modliła się, aby Bóg wybaczył jej grzechy. Natomiast autorka biografii Marii Linda Porter przedstawia tezę, że według swoich stronników Maria na wieść o śmierci królowej triumfowała.

Stosunki Marii i Elżbiety, po śmierci matki uznanej za dziecko nieślubne, uległy poprawie. Obie córki Henryka VIII zamieszkały pod wspólnym dachem, wymieniały się podarkami i stały się sobie bardzo bliskie.

30 maja 1536 r. jej ojciec poślubił Jane Seymour.

22 czerwca 1536 r. Maria podpisała dokument, w którym m.in. potwierdziła swoje posłuszeństwo wobec rozkazów ojca, uznała go głową kościoła w Anglii oraz zgodziła się z tym, że małżeństwo jej rodziców było kazirodcze oraz nieważne. Maria uczyniła to prawdopodobnie za strachu przed ojcem oraz w nadziei na pojednanie się z nim. Henryka VIII usatysfakcjonowała pokora Marii wyrażona w tym oświadczeniu i 6 lipca 1536 r. po raz pierwszy od 5 lat spotkał się z córką. Towarzyszyła mu .

Dla Marii zaczęły się lepsze czasy. 22 grudnia 1536 r. u boku króla i królowej wzięła udział w pełnej przepychu bożonarodzeniowej procesji. Relacje pomiędzy Marią a jej macochą układały się bardzo dobrze. 15 października 1537 r. odbył się chrzest , długo wyczekiwanego syna Henryka VIII. Maria została matką chrzestną swojego przyrodniego brata. Jane Seymour zmarła 9 dni później z powodu krwotoku wewnętrznego lub gorączki popołogowej. W najbliższym czasie Henryk dał Marii własny dwór oraz pozwolił jej przebywać na swoim dworze. Podczas pogrzebu Jane Seymour Maria pełniła rolę głównej żałobnicy i była na czele konduktu żałobnego.

O ręki Marii, mimo iż była ciągle uznawana przez swego ojca za dziecko nieślubne, zabiegali m.in. jej kuzyn , czy w imieniu swego najmłodszego syna Karola. Żaden z mariaży nie doszedł do skutku, bowiem Henryk VIII nie chciał zezwolić córce na wyjazd z kraju.

W 1541 r. odbyła się egzekucja , jednej z nielicznych pozostałych przy życiu członków przedstawicieli dynastii Plantagenetów. Maria wieść o śmierci swojej byłej guwernantki przypłaciła ciężką chorobą.

Prawdopodobnie pod koniec 1542 r. do świty Marii dołączyła , która wkrótce owdowiała po raz drugi. Król zaczął częściej odwiedzać córkę, lecz to nie ona była powodem jego odwiedzin tylko właśnie Katarzyna Parr, której matką była jedna z dam dworu Katarzyny Aragońskiej. Tuż po śmierci swego męża Katarzyna otrzymała od króla propozycję małżeństwa, na którą przystała. W lipcu 1543 r. Maria wraz Elżbietą były honorowymi gośćmi na szóstym ślubie swego ojca.

W 1544 na mocy aktu sukcesyjnego Maria została przywrócona do linii sukcesyjnej i miała zostać królową w wypadku bezpotomnej śmierci Edwarda. 26 czerwca 1544 r. na uczczenie tej uchwały parlamentu król wraz ze swoimi dziećmi zjadł uroczystą kolację w Whitehall, co miało stanowić oficjalne zaprezentowanie wszystkich jego następców. W tej uroczystości nie wzięła udziału Katarzyna Parr.

Król Henryk VIII zmarł 28 stycznia 1547 r. Maria i Elżbieta w testamencie otrzymały od ojca coroczne wyposażenie w wysokości 3000 funtów oraz 10000 funtów posagu w przypadku ślubu z jakimkolwiek zagranicznym możnowładcą. Wraz z wstąpieniem na tron Maria ponownie stała się następczynią tronu Anglii.

Tomasz Cranmer przeprowadzał tymczasem reformy w duchu protestantyzmu, pogłębiając rozdział Anglii z Kościołem katolickim. Sprzyjał temu nowy władca, który został wychowany w duchu protestanckim, ale utrzymywał bardzo zażyłe stosunki z Marią, gorliwą katoliczką. Król był bardzo słabego zdrowia i kiedy zimą 1552/1553 zachorował na gruźlicę, stało się jasne, że wkrótce czeka Anglię zmiana monarchy. Następną w kolejce do tronu była Maria.