İnsanların hiç beklemediği anda bir mucize gerçekleşebilir ya hani. çok tuhaf duygular hakim olur o anda beynimize ve bedenimize. işte o anda da başımıza gelen oydu. bunlar hayatı garip cilveleri midir bilinmez ama mucize olduğu kesindir bence.
Her zaman ki gibi dersler sıkıcı geçiyordu ve havalar yavaştan ısınmaya başlıyordu. tam bir bahar havası denmese bile bahar ve kış karışımı bişey çıkmıştı ortaya.
Hiç beklemediğimiz bir anda sınıfın kapısı çaldı ve onlar içeriye girdiler.
Gözlerime inanamıyor ve sadece onları izliyordum. Adları öğrendim kadarıyla Eylül ve Kardelendi.
Eylül konuşmaya başladı:
-hocam dersi böldüğümüz için kusura bakmayın ama bir duyrumuz var
Kardelen hocanın cevap bile vermesini beklemeden lafa atladı:
-arkadaşlar tiyatro için seçmeler var, gelmek isteyenleri öğle arası kantinde bekliyoruz.
Dediler ve gittiler.
Hemen mikaile döndüm ve
-kanka bu bir fırsat hemen gidelim mi?
-bencede gitmeliyiz. eylül benim çok hoşuma gitti onunla tanışmam gerek.
-benimde kardelenle
Gözlemlerime göre kardelen çok süslü bir kızdı. kendisine çok dikkat eden bir kızdı. ne çok ağır nede çok hafif bir makyajı vardı. gayette güzel giyinmişti. okul üniformalarından sadece eteğini giymişti. üzerine çok hoş kırmızı bir kazak ve kollarında bileklikleri vardı. sanırım 5 tane bilekliği vardı. ve çok şık bir kol saati. beyaz tenine çok yakışmıştı bu aksesuarları.
Kardelenin bu halini görünce dibim düşmüştü resmen.
Mikailin ağzından:
Aman tanrım şu güzelliğe bak. ben eylülü neden daha önce görmedim ki. gerçekten çok güzel kızmış. kesinlikle onunla tanışmalıyım.
-erdem sana bişey söylemem lazım
-benimde sana
-tiyatroya giriyoruz kardeşim
-bende sana aynısını söylemek üzereydim.
-o zaman öyle arası kesin gidelim kanka
-kaçırmamamız lazım kanka bunu, böyle fırsat bi daha gelmez
-aynen kanka
Erdemin ağzından devam:
Tiyatro sayesinde hem kızlarla tanışıcaktık hemde dersleri asıcaktık. bir taşla iki kuş...
