Kahpe Felek {Gay}

11. Zavallı birinin zavallı düşüncelerinin seni zavallılaştırması

Bölümü nurgltnc ve nurimurtimen1  bebeklerime ithaf ediyorum. (eklemeyi unutmuşum. :))

Merhabalar, altı gün olmuş. :)

Keyifli okumalar

°°°

"Hayatım neredesin?"

Duyduğum sesle yüzümü buruşturup "Hiyitim nirdisin?" diye taklit ettim Eslem'i.

"Niye ses çıkarmıyorsun aşkım buradayım diye?"

Başımı ona çevirip "Duymamışım tatlım." dedim gıcık bir sesle.

"Sana kaç defa diyeceğim tatlım deme diye."

Çalışma odamdaki koltuğa çökünce "Yeni senaryom gereği tatlım demek zorundayım tatlım yoksa ben demem tatlım diye. Alışmam için sürekli tatlım tatlım tatlım ve tatlım demek zorundayım anlayacağın tatlım. Gördüğün üzere suçum yok tatlım." dediğimde oturduğu koltuktan kalktı ve bana ters ters baktı.

"Bu aralar yatağa bile gelmiyorsun. Benden çok o doktorun yüzünü görüyorsun. Üzüleceğim artık."

"Ama işim bu benim tatlım. Pardon tatlım dedim tatlım, elimde değil tatlım." dediğimde bir ayağını kaldırıp sertçe zemine vurdu ve gözlerini belerte belerte baktı bana.

Çirkin!

"Yalnız Eslem bakım vaktin gelmiş senin. Yüzün gözün çok berbat duruyor." deyip yüzümü buruşturdum.

"Olsun, beni her halimle sevecek bir kocam var nasıl olsa." dediğinde istemsizce kahkaha attım.

"Kociiişşş!"

Onu umursamadığımı fark edince "Ben annemlere gidiyorum." dedi sinirle.

"Maşallah her çarşamba annenlere gidiyorsun, ne güzel ne güzel." dedim imayla.

Görkem'e gidiyordun tabi iblisi mahlukat.

"Bana ait bir ailem var çok şükür ve gidiyorum. Bundan doğal ne var Peyami?"

Benim olmayan aileme yaptığı çarpıtma ile dudağımın tek kenarı kıvrıldı alayla.

"Hayatım öyle demek istemedim ben."

Üzerime yürümeye çalışınca dişlerimi sıkıp "Sakın!" dedim ve işaret parmağımı doğrulttum ona.

"Ama aşkım, yanlış anladın."

Ona sırtımı çevirip "Çık odadan." dedim katı bir sesle.

"Akşam sende gel. Anneme bir sürü yemek pişirteceğim, söz."

Gülüp bilgisayarıma gömüldüm ve "Aman canın annen benim için yorulmasın." dedim.

Bir süre ses çıkmayıp sonrasında kapının sesi kulağıma dolunca sandalyemde geriye yaslandım.

"Off!"

Yüzümü sıvazlayıp masanın üzerinde duran ve anne babama ait olan fotoğrafa baktım tebessüm ederek. Ne zaman daral gelse sarmaş dolaş olan ikiliye bakıp rahatlıyordum zaten.

Bende babam gibi sevmeye çalışmıştım ama sonuç hüsrandı. İşime tekrar gömülmek istesem de moralim bozulmuş olduğu için masadan kalktım ve kirli bardağımı elime alıp mutfağa yöneldim.

Koridorda gözüme çarpan saatle "Şuan öğle molasındadır kesin Oğuz." dedim ve "Niye düşünüyorsam?" diye ekledim kendi kendime. Mal mıydım ne?