pencere camındaki damlaları sayıyorum,
hiç yok olmayacaklarmışçasına kayıyorlar.
ellerimi uzatıyorum küflü tavana doğru,
dans ediyor damlalar yanağımda.
aralarındaki fark çok bariz;
hem bu kadar özgür,
hem bu kadar üzgün
nasıl olunurdu ki?
-yanna.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ve o güneşti
Poesiave o güneşti. ne zaman dökülse dudaklarından kelimeler, iterdi ruhumu okyanusa. boğulan ciğerlerime rağmen, kalbim atardı.
