My fake Boyfriend revenge

CHAPTER 23

KAI'S POV

Hindi ko alam kung anong una kong iisipin matapos kong magkaroon ng malay. dahil sa totoo lang, wala akong maalala sa lahat ng nangyari at kung paanong narito ako sa kwarto ko na may naka salpak na oxygen sa katawan ko.

Pilit kong inalala ang lahat ng nangyari ngunit sumasakit lang ang ulo ko kaya bigla akong napahawak sa sentido ko habang hinihilot ito. Maya maya ay pumasok na ang magulang ko na may nakarehistrong pag-aalala sa kanyang muka.

"kamusta pakiramdam mo nak?" tanong sakin ng aking ina.

"I'm fine, i guess? Hahaha i wonder what happened to me and how i get in this situation by the way?" natatawang tanong ko rito habang naguguluhan parin.

"seriously!? You can't even remember what  happen to you? You've been collapsed in the middle of the day!" nakapamewang sabi nito. "Don't ever do it again kai ruant!  know your limitations kung ayaw mong lumalala yang sakit mo."

" I know, I didn't  expect na mangyayari to and  why do i need to   havr  this " puna ko sa tubo na nakalagay sa katawan ko dahil alam kong nag aalala lang siya sa kalusugan ko.

" The doctor said wag na wag mong hahayaan na mapagod ka ng sobra. Sa sobrang ka kulitan mo pinasakan ka ng ganyan ng doctor mo dahil halos hindi kana makahinga ng maayos kanina" dagdag pa nito.

Matapos akong paalalahanan ng ina ko sa mga dapat at hindi ko dapat gawin para maiwasan ang insidenteng nangyari ngayon. Hinatidan narin ako ng pagkain dito sa kwarto kasama ang gamot na kailangan kong inumin.

Nang matapos ako agad kong kinuha ang phone ko sa side table para ma text si Maddie dahil panigurado nag aalala na yun sakin since hindi ako nakapag paalam sa kanya. Hindi nga ako nagkamali dahil meron akong 15 missed calls at 5 messages at lahat ng yon ay kay Maddie galing.

From: maddie my wife,

Where the hell are you! Kanina pa kita hinahanap wala ka naman nagugutom na ako dito! Darating ka paba!?

12:45 pn

Hindi ko alam kung paanong mag re-react sa nabasa ko dahil yun kaagad ang bungad sakin. Kaya inisip ko nalang na baka  that time hindi niya pa alam yung nangyari sakin kaya binuksan ko yung sumunod na message hoping na mag aalala siya pero hindi rin pala.

From maddie my wife,

Tangna na naman kai kung hindi kana babalik sana magsabi ka edi sana nagpabili nalang kami ni Ashton dito! Nakaka tanga ka naman!

1:23 pm

From Maddie my wife,

So ano hindi kana magpapakita sakin? Tapos may nakakita pa pala sayo sa gitna ng field may kasamang babae nakahiga kapa sa binti niya Wow! Grabe ang sweet! Seriously? Tanghaling tapat ano trip nyo.

4:45 pm

From maddie my wife,

So ano mag uuwian na asan kana ba buong hapon kang wala! Pucha magsabi ka naman ano nag landian na kayo nung babae! Naka home run kana ba sa kanya? Sige lang enjoy kayo gago!

4:50pm

From: maddie my wife,

Naka uwi na ako hinatid na ako ni Ashton nakakahiya naman kasi sayo baka nag second round pa kayo wag mo narin akong sunduin bukas.

6:00 pm

Para sa ilang Segundo nawala ako sa ulirat at nabitawan ko ang phone ko na nasa kama ko na ngayon. Hindi ko rin namalayan ang butil ng luha na nasa pisngi kona ngayon. Halo halong emosyon ang nararamdaman ko ngayon kaba, pagka dismaya, lungkot lahat na. Ang buong akaka ko kasi mag aalala siya na hahanapin niya ako kung bakit wala ako, kung bakit wala ang presensya ko sa tabi niya pero lahat nang yun kabaliktaran pala ng inaakala ko.