Oneshots ° Jikook

| 特別歌 |

| Özel Şarkı |

Top! Jungkook 

Bottom! Jimin 

No smut :)

Jungkook'un alnındaki teri sildiği güzel bir cumartesi sabahıydı.Yeni evi, neredeyse üç gün boyunca tüm mobilyaları kendi başına ayarladıktan sonra nihayet nezih görünüyordu.

Jungkook, Seul'deki yeni evine yeni taşındı ve Seul'deki ilk günlerini sırf her şeyi düzenlemek için geçirdi.

Jungkook, kendisini kısa sürede açtıran pek çok şeye sahip olmadığı için şanslıydı.

Paketi açtıktan sonra Jungkook, birkaç arkadaş bulmayı dileyerek mahallede biraz dolaşmaya karar verdi.

Yaklaşık beş dakika yürüdükten sonra Jungkook, evinin yakınında küçük bir park buldu ve orada dinlenmeye karar verdi.

Parkta o zamanlar pek fazla insan yoktu ama Jungkook'un dikkatini çeken bir çocuk vardı.

O parkta bir sürü boş koltuk vardı ama Jungkook kesinlikle hiçbir sebepten kulaklığını takan çocuğun yanına oturmaya karar verdi, çevresinde olup bitenlere aldırış etmeden. Bu çocuk gerçekten eskiz defterine dalmış görünüyordu.

O çocuk, Jungkook'un eskiz defterine pek de yakışmadığı bir şey çiziyordu. Yani Jungkook daha yakın oturuyordu henüz onu fark edip etmediğinden emin değildi ya da sadece Jungkook'un varlığını görmezden geliyordu.

Jungkook yaklaştığında sonunda çocuğun ne çizdiğini gördü, önündeki manzarayı çiziyordu. Ağaçlar, otlar ve köpeğini yürüyüşe çıkaran bazı insanlar ve Jungkook, çizimin ne kadar iyi olduğuna şaşırdı.

"Bu gerçekten güzel bir çizim..." Jungkook çocuğu korkutmamak için sessizce dedi ama cevap gelmedi. Jungkook, taktığı kulaklık yüzünden onu duymadığını varsaydı.

Bu yüzden Jungkook çocuğun omzuna hafifçe vurarak onu biraz zıplattı ve Jungkook ile yüzleşmek için döndü.

Jungkook gülümserken tekrar "Bu gerçekten güzel bir çizim." dedi.

Çocuk kulaklığını işaret ederek Jungkook'a onu duyamadığını söyledi. Sonra çocuk aniden ileri doğru işaret ederek gitmesi gerektiğini ve hemen gergin bir şekilde ayrıldığını işaret etti.

Jungkook kendi kendine iç çekti. O çocukla gerçekten arkadaş olmak istiyordu.

Neden önce kulaklığını çıkarmıyor? Jungkook düşündü. 

. 

. 

. 

.