The story of my life

part 2

Ντρινννννν
Πωω τι σκατα βαράει πρωινιατικα; Αα ναι. Έχω σχολείο. Σκατα. Πρέπει να σηκωθώ.

Αφού σηκώνομαι πάω κάτω και βλέπω πως η μαμά ετοίμασε ήδη πρωινό. Έχουμε κρέπες.

-Καλημέρα peach !
-Καλημέρα μαμά.
-Μπορείς να φωνάξεις τους υπόλοιπους;
   Λέει και η γνέφω. Πάω πάνω και ξυπνάω τα αδέρφια μου. Κατεβαίνουμε κατω,τρώμε και φεύγουμε.

                     ~~~~~~~

Φτάσαμε στο σχολείο. Με έχει πιάσει ο κρύος ιδρώτας. Τα χέρια μου εχουν κατα ιδρώσει. Εκείνη την στιγμή που πάω να ανοίξω την πόρτα....νιώθω ένα χέρι να ακουμπάει τον ώμο μου. Γυρνάω και βλέπω τον Finn να με κοιτάει χαμογελώντας.

-Με κατατρόμαξες.
-Χα,αυτό ήθελα.
   Τι ζόρι τραβάει ο τύπος.
-αχχα. Τι λέει θα μπούμε μέσα στο κτήριο ή όχι;
    Τότε καταλαβαίνω πως η Ginny έφυγε. Που εξαφανίστηκε κι αυτή; Με παράτησε εδώ πέρα με το κουκλί -εεεμ εννοώ τον περίεργο τύπο.
-Τσιλλ κοπελιά δεν θα αργήσεις στο μάθημα.
- Καλά, μπορείς να με αφήσεις τώρα;
    Λέω και αυτός αγνόησε την ερώτηση μου.
-Σίγουρα δεν θες έναν ξεναγό για να σου δείξει το σχολείο;
    Μου λέει και τον κοιτάω. Νομίζω κοκκινησα λίγο. Ουπς!
-Εμμμ οκαυ.
-Ωραία πάμε.
    Μου λέει και μου πιάνει το χέρι. Αχχ τι ωραία -εεεεμμ εννοώ, ιιιου.

                       ~~~~~~

Αφού περάσαμε από ολα τα μέρη του σχολείου, φτάσαμε στις τουαλέτες.
-Και εδώ είναι οι τουαλέτες.
-Ουαου! Το σχολείο πραγματικά είναι τεράστιο.
-Ναι
     Λέει και με κοιτάει με ενα τόσο γοητευτικό βλέμμα. Τον κοιτάω και του χαμογελάω. Τότε με κολλάει στον τοίχο και είναι έτοιμος να με φιλήσει. Τα πρόσωπα μας έχουν απόσταση μόνο λίγα εκατοστά. Τότε όμως. .. Νττριννννννν!

Εεε ρε το σκατοκούδουνο. Γιατί πάντα μου καταστρέφει τις τελείες στιγμές μου. Ααααα!

Ο Finn τότε με πλησιάζει και μου λέει
-Δεν τελειώσαμε ακόμα, peach .
 
Τι ; Μα πως το  ξέρει; Μόνο η μαμά με φωνάζει peach . Αα whatever.