Y/N, Katsuki'nin bacağına sarılarak öylece duruyordu neden mi? Bugün anasınıfının ilk günüydü ve Y/N gitmek istemiyordu. İzuku ise onu gitmesi için ikna etmeye çalışıyordu. Ve bu pek kolay değildi.
"Hadi tatlım okulda arkadaş edinmelisin sürekli evde kalamazsın."-İzuku
"Banane olmaz gitmicem baba anneme bir şey söyle ben o lanet yere gitmek istemiyorum."-Y/N
"Üzgünüm ama gitmelisin."-Katsuki
"Neden? İstemiyorum işte."-Y/N
"Okulda eğlenip arkadaş edinebilirsin okul kötü bir yer değil."-İzuku
"Öff, peki."-Y/N
"Diğer erkeklerden uzak dur sana bir şey yapmaya çalışırlarsa onları bir güzel patakla."-Katsuki
"Kacchan! Y/N'ye kötü örnek oluyorsun."-İzuku
"Hayır ona nasıl güçlü olunacağını öğretiyorum."-Katsuki
Evet o lanet cehenneme girmiştin etrafta kendi hallerinde takılan çocuklar vardı. Bir sandalyeye oturup etrafında göz gezdirdin.
"Aptallar."-Y/N
"Evet, aynen öyle haaha."-???
"Sende kimsin?"-Y/N
"Adım Monama Hinami. Peki Senin adın ne?"-Hinami
"Bakugou Y/N."-Y/N
"Gerçekten sen diğer aptallardan daha iyisin bunu sevdim."-Hinami
"Bende. Sana Hina-chan diyebilir miyim?"-Y/N
"Tabiki, canım sıkıldı ne yapsak?"-Hinami
"O aptallar katılmadığı sürece ne yaparsak yapalım farketmez. Bu arada resim yapmayı sever misin?"-Y/N
"Çok severim."-Hinami
Hinami ile resim çizdiniz Hinami'yi sevdin diğer ekstralar gibi değildi. Sanırım kendine göre birini bulmuştun. Siz birlikte resim çizerken bir çocuk geldi. Sizden biraz uzun ve aşırı derecede tombuldu. Birden Hinami'nin fırçasını aldı.
"Hey, onu geri ver."-Hinami
"Vermezsem ne yaparsın?"-Tombili velet
Hinami fırçayı tombili veletin elinden almaya çalışıyordu ama mağlum Hinami'nin boyu kısaydı ve tombili velet ise ondan baya uzundu. Sinirlendin ve sende araya girdin.
"O fırçayı hemen geri veriyorsun."-Y/N
"Sen ne yapabilirsin ki ezik."-Tombili velet
Ona vurdun ve o anda beklenmedik bir şey oldu sen ona vurduğun anda bir patlama oldu. Diğer tüm çocuklar sana bakıyordu. Patlama ona vurduğunda olmuştu.
"Bakugou-chan bu harika bir özgünlük."-Hinami
"Evet."-Y/N
Patlamaları sürekli yapamıyordun sadece bir şeye vurduğunda ya da yumruk attığında oluyordu.
İsim:Y/N
Soyad:Bakugou
Yaş:4
Özgünlük:Patlayıcı vuruş.
Bunu hemen annenle babana göstermeliydin. Çok havalıydı. Okul sonunda bitmişti çıkışta bekliyordun. Ve sonra onları gördün koşarak yanlarına gittin.
"Y/N."-İzuku
"Anne baba bilin bakalım ne oldu?"-Y/N
"Ne oldu?"-Katsuki
"Özgünlüğüm çıktı."-Y/N
"Vay canına nasıl bir özgünlük peki? Hadi Y/N özgünlüğün ile ilgili notlar alacağım.(Deku'nun vazgeçilmez alışkanlığı.)"-İzuku
"Baba annem her zaman böyle yapar mıydı?"-Y/N
"Evet, sürekli defterini eline almış insanların peşinde haber muhabiri gibi dır dır ederdi."-Katsuki
"Hey!"-İzuku
"Yarın görüşürüz Bakugou-chan."-Hinami
"Tamam."-Y/N
"Hadi baba eve gidelim."-Hinami
"Tamam hahaha. Ah, Bakugou'da buradaymış hahahah."-Monama
"Bir daha söylesene senin işini bitireyim."-Bakugou
"Kacchan buna gerek yok eve gidelim."-İzuku
Öff bu bölüm hiç içime sinmedi ama neyse umarım beğenirsiniz.
Devam edecek...
