ü ç

308 30 2
                                    


26 şubat 2018

1 ay sonra

''george,'' artık isimleri rahatça söyleyebiliyorum. her gün alıştırma yapıyordum ve terapistim çok yardımcı oluyordu. ''nick,'' isimlerini söylediğimde kocaman gözlerle yüzlerinde bir gülümseme beliriyordu. ''clay,'' hepimiz söylemem gereken son isim için bekledik. ''y/n.''

''bu, harikaydı'' dedi clay gülümseyerek başını sallarken. gerçekten harikaydı. gururluydum. arkadaşlarım benimle gurur duyduğu için gururluydum. isimlerini söylerken hiç zorlanmıyorum, başardım. onun adını da söyleyebildiğim için regina çok heyecanlıydı. gerçekten ilerledim.

''manhunt oynayabilir miyiz? bilirsin, kutlamak için?'' dedi nick. kutlama için manhunt oynamak?  biraz tuhaf. clay'den geçen sefer kaybettiği oyunun öcünü almak istediğini hepimiz biliyorduk.

''evet!'' dedim heyecanla. eğlenceli olduğu sürece ne yaptığımız pek umrumda değildi.

''manhunt mı oynamak istiyorsun y/n?'' dedi george benimle göz teması kurarak. başımı salladım.

''ben ve clay, y/n ve george.'' dedi nick clay'i yenmeye hazır bir şekilde.

clay oluşturduğumuz çembere bakarak sordu ''kaydedecek miyiz?''

''evet'' dedi nick hızlıca. clay'i yendiğini herkesin görmesini istiyordu, ama ben nick'in tarafında değildim. bu düşünceye gülümsedim, bir gurup sersem ile en iyi arkadaştım.

''bu senin için sorun değil, değil mi y/n?'' aksanı ile dikkatimi çekti. gülümseyerek başımı salladım.

ve kafamı sallamamla beraber nick kodları hazırlamak üzere bilgisayarına yöneldi.


---------------------------------------------------------


mute  -𝘨𝘦𝘰𝘳𝘨𝘦𝘯𝘰𝘵𝘧𝘰𝘶𝘯𝘥 𝘹 𝘳𝘦𝘢𝘥𝘦𝘳-Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin