Yazardan:Azat Gönüllü gördüğünde şok olur ve Elif'te bi yandan Güler...Gönülde yavaş adımıyla Azatta gitmeyi dener..Bide Gönül yürürken yüzünde güller açmıştır..Azat hala şoktaydı..
Gönül:A-zat yardım et
Azat hemen Gönülün yanına gider ve Gönüllü tutar..
Azat:Nasıl olur bu sen nasıl kalktın
Gönül:Susamıştım bardağımı almak isterken yere düştü sonra birden bi hiss geldi bacaklarıma..Sonra ise tutundum
Azat Gönüllü kucağına alır ve deli gibi döndürür..
Azat:ALLAHIM SANA ŞÜKÜRLER OLSUNNN BANA BUNU GÖRMEYE NASIP ETİN YA BAŞKA BİŞEY İSTEMIYORUMM
Gönül:Azaaaattt dur başım döndü..
Azat Gönüllü bırakır ve hemen bebek sandalyesinden Elif'i alır...
Azat:Bak Elif'im annen yürüyor..
Gönül:Aşkımm bir tanen her şeyim..
Azat:Efendim aşk böceğim
Gönül:Sana demedim ben Elif'e dedim ver bana onu..(Gönül Elif'i Azatın kollarından alır..
Azat:Bak yine başladık anne kız sevdasına...
Elif:Anı-şşşşşşş
Gönül:Efendim ömrümmm
Azat:Ben çorbaya bakayım..
Gönül:Ekmek'de koy içine katık yap
Azat:Ben bilmiyordum çünkü tövbe estafurallah ya Gönül ben üç aydır yapıyorum bunu
Gönül Elif'i öperek:Tamam bişey demedim
Azat:Deme zaten
Yazardan:Reyyan evden gitmişti öğlen olmuştu Miran'da evde yaptıklarını düşünüyor...
Miran:Acaba fazla mi ileri gittim ben ah Miram nerden bulacağın şimdi onu..
Miran Annesini arar..
Miran:Anne
Dilşah:Efendim oğlum
Miran:Reyyan sende mi
Dilşah:Yok bende Yani bizde değil senin yanında olması lazımdı..Kötü bişey mi oldu
Miran:Offf Allah kahretsin
Dilşah:Söylesene oğlum ne oldu
Miran olanları anlatır..
Dilşah:Demek fazla ileri gittik biz
Miran:...Evet..Anne ben bi Azatı arayacağım belki onlara gitmiştir
Dilşah:Tamam oğlum..
Yazardan:Miran Azatı arıyordu..Tam o sirada Elif'i öğlen uykusu için beşiğine koyar..Gönülde yatak odasında Azatı bekliyordur..Azat Gönülün yanına gider..
Azat:Var ya seni o kadar çok özledim ki..
Gönül:Sen mi ben mi
Azat:O zaman değerlendirelim..Tam Gönülü öpmek isterken Miran arar..
Azat:Offff kim bu Ya tam yerinde..Miran arıyor..
Gönül:Aç belki bişey olmuştur..
Azat telefonunu açtı..
Azat:Efendim kardeşim
Miran:Azat Reyyan size geldi mi
Azat:Yoğ bize gelmedi..ayrıca senin yanında olması lazımdı..
Miran:Off ya oğlum işler karıştı
Azat:Anlat..
Gönül:Hoparlörü aç
Azat Hoparlörü açtı..
Miran olanları anlatır...
Azat:Kardeşim sen ne yaptın be...Hamile olmak bu kadar kolay değil özelikle Reyyanda kız neler çekmiş sende neden öyle dedin
Miran pişman sesle:Bilmiyorum oğlum Ya..Senden tek bi ricam var Eğer Reyyan size gelirse bana haber ver tamam mi
Azat:Tamam kardeşim..
Telefon konuşması son
Gönül:Ahh Be Reyyan...Miranda neden o kadar üzerine geldi...Kim bilir şimdi nerde..Dur bi arayım..
Gönül Reyyanı arar..Reyyanda açar..
Gönül:Alo Reyyanım kuşum sen nerdesin Ya Miran seni merak ediyor..
Reyyan ağlıyordu...Sadece ağlıyordu..Gönülde sesini duydu..
Gönül:Sen ağlıyor musun
Reyyan ağlayarak:Gönül ben çok kötüyüm😭
Gönül:Şşşt önce bi kendine gel..Sen neredesin ayrıca
Reyyan:Eski evde..
Gönül çok kötü olmuştur..
Gönül:Tamam bak bana gel konuşalım beraber tamam mi
Reyyan:T-amam..
Yazardan:Evet Reyyan Eski evdeydi Yani eski ev derken annesinin evindeydi..
Gönülde Miranı aradı..
Miran:Gönül Noldu bi haber mi var
Gönül:Reyyan eski evde..Annesinin..ağlıyordu telefonda burya gelecek..
Miran:Offf Miran sen ne yaptın...tamam kapat..
Reyyan evde annesinin yatağa yattı..ve annesinin orda onu uyutunu aklına girer
Reyyan:Annem seni çok özledim..Kimse beni sevmiyor..Ben neden yaşıyorum hala...Miranda sevmiyor artık beni..Annem lütfen gel canım çok yanıyor lütfen gellll(diye ağlayarak bağırır..Miranda zamanında gelir ve Reyyanın barış sesini duyar..Kapı zaten açık kalmıştı hemen odaya girer ve Reyyana sarılır..
Miran:Şşşşşt Reyyan bak ben geldim
Reyyan:Kim söyledi burda olduğumu
Miran:Önemisi yok..Önce seni bu hale kim getirdi
Reyyan:Bide soruyor musun
Miran:Reyyan ben çok özür dilerim hatta yaptım kalbini kirdim ama çok pişmanım lütfen affet beni...
Reyyan ağlıyordur
Reyyan:Dayanamıyorum artık...İnan bak artık benim güçüm kalmadı...En iyisi biz..
Miran:Biz ne
Reyyan:Boşanalım...
Evet 32.bölüm geldi 🥰
