01

211 23 8
                                    

ZAYNE MITCH MONTREAL

"F*ck!" napahawak ako sa noo ko ng mabangga ako sa kong anong matigas na bagay.

Kakarating ko lang sa bagong paaralan ko due to scholarship. This school is full of billionaire students, most of their parents are attornies, doctors, nurses, teachers, principals and even royalties in other countries. This school is one of the top schools around the world due to its prestigious organization and image.

"Are you blind?" Napakurap kurap ako ng magsalita ito ulit. He's wearing a school uniform and I guess he's one of the student here. He has a messy hair but it suits him well, basing on his aura, he looks like a model. 

"I-i'm sorry, hindi ko sinasadya." paghingi ko ng paumanhin ng mapansing natapunan ng coffee yung uniform nya dahilan para humulma ang abs nito.

I gulped.

My innocent eyes.

"Minsan kasi tumingin ka sa dinadaan mo." he seriously said then slightly push me aside.

Aba't bastos tong tao to ah!

Aba't kung ano ang ginagwapo nya eh kinapanget naman ng ugali nya.

"You'll regret this, this is worth more than your life." Aniya na may halong pambabanta.

"Sabing hindi ko nga sinasadya eh, kaya sorry na." sabi ko naman.

Ang arte naman nito, pwedi namang labhan ang damit nya, ang arte talaga.

"Hala kawawa naman sya"

Ako ba ang ibig nilang sabihin?

"Wala tayong magagawa"

"Si Zeon Kier Yan at wala tayong magagawa"

"Duh! Kasalanan nya rin naman"

"Ano kaya punishment nya?"

Punishment may parusa ako??

"Bagay lang sa kanya yan"

I rolled my eyes when I heard students talking and murmuring. Kahit dito pala ay may mga marites parin.

Napatingin ako sa lalaking nakabangga ko, nakakunot ang mga noo nito at halatang galit, namumula narin ang tenga at pisngi nito, na para bang handang kumain ng buhay.

I gulped. First day ko pa naman tass ganto na agad ang salubong sakin.


"You'll pay for this woman" he seriously said then turned his back away from me.

Pay? As in bayad? Magkano? Wala akong pera at saka di ko naman sinasadya. Ang OA nya naman eh pwedi naman labhan yung damit nya. Kung tinatamad syang maglaba pwedi naman ako, maghihiram nalang ako ng sabon panlaba sa kabitbahay namin.

I rolled my eyes and saka pinagpatuloy nalang ang paglalakad, para tuloy akong artista dahil sa mga studyanteng nakatingin sakin, merong napapairap, nagbubulungan tuwing dadaan ako. Haystt ganyan talaga kapag maganda, jk!

QUIET GIRL MEET'S THE BULLY (Under Editing)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon