QUIET GIRL MEET'S THE BULLY (Under Editing)

18

"Okay lang ba sya?" I asked Xeon beside me , I'm at the hospital and si Xeon ang kasama ko , siguro dinala nya ako pagkatapos kung mawalan ng malay kagabi.

"He's still unconscious right now" He sighed and looked away .

Natatakot ako , baka mamatay si Huru at baka makulong ako .

"Don't worry , inayos ko na ang lahat , hindi ka madadamay" I eyed Xeon when he spoke .

Nakatingin sya sakin , habang nakapatong ang isang paa sa hita nya .

"Y-yung ibang kasama nya?" I gulped.

"They're fine" he said .

Agad namang nabuhayan ang pagkatao ko dahil dito .

"S-si kuya?" Tanong ko ulit dito.

"He said he'll be gone for three months right ? Can't you remember anything?"

Natulala ako sinabi ni Xeon , anong three months ?

"He's already 1 month gone" He added that left me frost .

My tears immediately fell down and I don't know why ? Ang sakit ng ulo ko , parang may alaala akong gustong maalala pero hindi ko ito maalala .

"Are you okay?" He stood up and check me.

Hindi parin ako makapagsalita at hawak-hawak ko parin ang ulo ko dahil nanakit ito.

"Wait here , I'll call the doctor "

Hindi ko na maintindihan ang pinagsasabi ni Xeon basta bigla nalang syang tumakbo palabas ng kwarto .

Napahawak ako sa tenga ko ng bigla akong makarinig ng isang tunog na parang metal na kinukuskus sa salamin .

"You can't hide from me Zayne"

"LAYUAN MO AKOOO" sigaw ko na mag echoe sa buong kwarto .

Humalakhak lamang ito sa isipan ko , para akong baliw na humahawak sa tenga ko , I don't know what to do!

"Let me take over your body Zayne"

"NOOOO plss layuan mo ako" umiiyak kung sigaw .

"But I am you Zayne HAHAHAHA" ang malademonyong tawa nito ay sumakop sa buong silid na kahit anong takip ko sa tenga ko ay naririnig ko parin ito.

"P-plss m-maawa ka , l-lumayo k-ka sakin , t-tigilan mo na ako" ramdam ko ang takot sa boses ko.

"HAHAHA , your still weak Zayne , nanginginig ka padin sa takot" aniya.

"Mahina ka parin Zayne" 

"NOOOO LUMAYOOOO KAAAA" sigaw ko dito .

Rinig ko ang tawa nito pero unti-unting nawala , ramdam na ramdam ko ang pawis sa aking noo at katawan , unti-unti akong nanghina . Hindi ko na alam ang gagawin ko .

"Shitttt" napatingin ako sa pinto ng bigla itong bumukas , ibinungad nito si Xeon na nagmamadali , para bang nag-alala ito , dali-dali itong lumapit sakin saka walang ano anong niyakap ako. Nakaramdam ako ng ginhawa dahil sa yakap nya.

"I'm sorry for leaving you" He whispered through my back and hugged me even more . My tears keep falling through my cheeks.

"Are you tired?" He asked me with his soft voice , halos hindi ko makilala ang boses nito , hindi ako sanay .

"You can rest , I'll take care of you" He then said and planted a kiss on my forehead.

Ipinikit-pikit ko ang mga mata ko , pinahid nito ang mga luha ko sa mga mata ko saka hinawakan ang magkabilang pisngi . I can see softness on his face .