Yine odamla vee gözyaşlarımlayım.
Şuan Ayça ile yatağımda yine oturmuş müzik dinliyoruz. Yine Aras'ı düşünüyorum.
Ne çok yine dedin şapşi!!
Veee yine iç sesim bana laf sokma çabalarındaaa.
Bu dinlediğimiz süper bir şarkı yaa.Resmen bende intihar etme duygusu uyandırdı.
Sonunda Ayça ile dayanamadık ve şarkıya eşlik etmeye başladık.
" Bu akşam ölürüm
Beni kimse tutamaz
Sen beni tutamazsın
Yıldızlar tutamaz
Bir uçurum gibi düşerim gözlerinden
Gözlerin beni tutamaz
Düşlerinde büyürüm büyürüm
Kabusun olur ölürüm."
Yine ağzımdan hıçkırıklar kaçtı.
Allah belanı versin Aras.
Telefonumun mesaj sesiyle irkildim.
Evett mesaj Aras'tanmış.
Mesajda:
'Seni Elmas Kafe'de bekliyorum , lütfen gel.'
yazıyordu.
İç sesim dee:
Nah gideriz , dimi Aslı?!
Ihhhh...
NEEE?!?!!??!!
Neysee , kız evi naz evi.
Aras'a mesaj attım.
'Hayır , gelmeyeceğim'
yazdım. O da:
'Lütfen Aslı sana anlatacağım çok şey var.'
diye yazdı.
Dayanamadım ve gitmek için hazırlanmaya başladım.
........
Kafenin içine girdim. Aras' ın olduğu masaya oturdum. Beni görünce sevindi ve:
"Gelmiyceksin sanmıştım."
dedi gülümseyerek. Gözlerim yanmaya başladı.
"Anlat!"
dedim , ama kahretsin ki sesim titredi.
"Yapma böyle, ağlama dayanamıyorum."
dedi.
"Dayanamıyorsun öyle mi?!?!!! Peki ya ben haa, peki ya ben!! Seni unutucam tamam mı?!! Unutucam!!"
dedim , artık hıçkırıklarla ağlıyordum. Kafedekilerin hepsi bize bakmaya başladı. Masadan kalktım. Tam gidecekken , Aras kolumdan tuttu ve bana sarıldı.. Onu ne kadar çok itmeye çalışsam da , çok güçlüydü.
"Beni unutamazsın , unutmayacaksın!! Ben seni aldatmadım , aldatmam da zaten!! Gitmene izin vermem , seni asla ama asla bırakmam!"
dedi.
Belkide herşeyi tamamen yanlış anladım. Belki de Aras beni aldatmadı.
"Tamam.... o zamann bana herşeyi anlatacaksın."
dedim.
