Dit is weer gewoon vanuit Mira.
Ik weet mama is dood,
maar we zullen toch verder moeten.
Ik merk wel dat dat briefje dat ik heb geschreven erg geholpen heeft.
Het was een opluchting.
Later heb ik ook nog even getekend.
Ik mijn vaders kop getekend en die aan Sterre laten zien.
Ik verscheurde hem na ik hem had laten zien snel terwijl keihard zaten te lachen.
Ik had net het verscheurde papier weggegooid toen mijn vader kwam binnenstromen.
Toen was het uit met de pret.
Ik weet nog dat dat vroeger ook soms gebeurde.
Als ik en Sterre hard aan het lachen waren maakte hij er altijd een einde aan.
Het viel me eerst niet zo op maar nu wel.
Hij heeft mijn moeder vermoord!
Er rold een klein traantje langs mijn wang.
Ik veeg hem snel weg, voordat mijn vader misschien binnenkomt.
Mijn moeders kist ligt nog steeds in het midden.
We hebben alleen nog haar hand opgegeten.
Het klinkt raar.
Maar ik weet zeker dat ze wou dat wij in leven bleven, en dit is de enige oplosssing.
De botjes die we over hebben stoppen we in een potje.
Als we vrij zijn begraven we die in onze oude tuin, onder de plek waar de blauwe stoel stond.
De blauwe stoel was voor mijn moeder een heilige zitplek.
Ze ging meestal als het goed weer was op de blauwe stoel zitten.
Wij mochten er nooit op zitten.
Vroeger toen ik 11 was ging Sterre er een keer op zitten.
Mijn moeder werd kwaad terwijl zij alleen maar schaapachtig zat te lachen.
Grappig gezicht was dat.....
Ik word opeens heel ongeduldig.
Sterre en ik moeten hier vandaan!
Straks vermoord hij ons ook!
Ik schrik en kijk om me heen.
Waar is Sterre?!
Ik zie haar zitten.
Ze zit met het blocknote en de pen te tekenen.
Wat een lieve schat is het ook.
Als ik haar toch niet had!
Poem!
De deur vliegt met een klap open.
Mijn vader stapt met een boos gezicht binnen.
Hij blijft staan.
Een tijdje later draait hij zich om en gooit de deur met een nog hardere klap dicht.
Wat vreemd...
Het leek alsof hij niet wist waar hij was.
Hij ziet er ook steeds slechter uit.
Hij zal toch geen druks gebruiken!
En wij zitten hier opgesloten!
Foute boel!
'Aaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaahhhhhhhhhh'
We horen ineens een heel hard gegil van boven, van mijn vader.
Sterre en ik kijken elkaar aan.
'Sterre...'
'Ja' zegt ze.
'Volgens mij zitten we hier opgesloten mijn een junk, papa'
Ze kijkt me aan van "wat te fuck zeg jij nou?".
'Papa gebruikt drugs' zeg ik.
En dan valt het kwartje bij haar en ze komt snel naar me toe gerend.
'Ik ben bang Mira.'
'Ik ook Sterre, we moeten hier zo snel mogelijk weg.'
Padoem tssssssj. Maar hoe gaan ze nou weg?! Trouwens mijn boek staat op plek 8 bij horror. JEEEEEY! en bijna 350 reads!!!!!!!!!!! JEEEEEY!!!!!! Ik hoop dat dit lang genoeg is.
Vote/comment/fan
xxxxxxxxxxxxxx NoraxD
JE LEEST
Whuut!?
Ужасы'Mama, mama help!' Hoor ik mijn jongere zusje roepen. Ik hoor voetstappen. Dan wordt alles zwart... Mira is 16 en heeft een jongere zusje van 8. Ze worden door haar vader opgesloten en gemarteld. Hoe moeten ze zich hier uit redden. En als de kers o...
