Misafir | Daddy İssues {Tamamlandı}

19 {Final}

2019'un yazında ilk bölümünü yazmaya başladığım hikayemin bugün finalini yazıyorum. Buradaki ilk hikayem ve açıkçası şu anda oldukça duygusalım. Bu hikayeyi yazmaya başladığımda daha yaşım küçüktü ve neler yazdığımı ben bile bilmiyordum. Sadece hoşuma gidecek bir şeyler yazmaya çalışıyordum. Bugün ise olgun bir kadın, yazar haline dönüştüm. Gerçekten ne diyeceğimi bilmiyorum. İlk hesabımı açtığımda beni bu kadar seveceğinizi, hikayelerimi bu kadar okuyup, beğeneceğinizi bilmiyordum. Size gerçekten minnettarım. <3  

Doğa'dan
Sarı saç tutamlarına, güneş vurduğunda saçlarının daha da açık olduğunu gördüm. Yağız, bir zamanlar aşkından öldüğüm adamdı... Şimdi ise sadece hayatımın en büyük acısı olmuştu. Bir süre daha onu izledikten sonra seslenmeye karar verdim.

"Yağız"

İsmi ağzımdan döküldüğünde kafasını elindeki telefondan bana doğru çevirdi. Yüzünde küçük bir tebessüm oluştu.

"İsmimi senden duymayı çok seviyorum." Dedi.

Hastalıklı bir adamdı... Eski Doğa olsaydım onu iyileştirmek için elimden geleni yapardım. Ama artık o aptal kız değildim.

"Lavaboya gitmem gerekiyor."

Bu söylediğimle yüzünde kocaman bir gülümseme oluştu. Oturduğu eski sandalyeden kalkarak yanıma doğru ilerledi.

"Uslu duracaksın değil mi?"

Hala durmayacağımı mı düşünüyordu? Kaç gündür burada esirdim ve kaç gündür uğraşamda hiçbir şey yapamamıştım. Huyuna gitmeye karar vererek kafamı salladım.

"Söz veriyorum." Dedim.

Yüzünde memnun bir ifade belirdi. İnce parmaklarını saç tutamlarıma götürdü.

"Sana inanıyorum."

Cebinden lavabonun anahtarını çıkardığında, parmaklarına uzanarak anahtarı aldım. Oturduğum yerden yavaşça kalkarak Yağız'a yaklaştım. Planımın bir parçasını hayata geçirmek için ona daha fazla yaklaştım.

"Küçük kız?"

Yağız, şaşkınlıkla gözlerime baktığında gülümsedim ve yanağına yaklaşarak ona sıcak bir öpücük verdim.

"Artık eminim." Dedim.

Suratım ona yakınken gözlerinin içine baktım. Kaşları hafifçe şaşkınlıkla çatılmıştı. Onu öpmemi kesinlikle beklemiyordu. Bunu yüzündeki şaşkınlıktan görebiliyordum. 

"Neyden eminsin?"

Sorduğu soruyu içimdeki hisleri aldatarak cevapladım.

"Seninle kalmak istediğimden." Dedim.

Verdiğim cevaptan sonra bir süre hiçbir şey söylemedi, yüzündeki mutlu ifadeyle ellerini belime dolayarak beni kendine çekti ve sımsıkı sarıldı. Gözümden birkaç damla yaş aktığında elimi ceketinin cebine atarak telefonumu aldım. Bunu fark etmediğinde rahatça iç çektim. Onunla çok farklı, çok güzel olabilirdik. Ama her şeyi mahvetmişti.