7

6 1 5
                                    


Utancımdan domates olduğuma emindim. Gözlerimi kaldırıp onda bakmaya cesaretim de yoktu. Bir şey demeden sınav kağıdıma odaklandım ve sınavıma başladım. Çoğu soru kolay geliyordu mantıklarını biliyordum. Matematik kısmı biraz zorlanmıştı formülleri hatırlamak zorluyordu beni ama güzel geçmişti yinede. Full odak sorularımı çözüyordum ki burnuma gelen koku ile başımı kaldırdım. Tam önümde kağıdıma eğilmiş bakıyordu."napıyorsun acaba?"dedim sesim cılız çıkmıştı. Hızlıca yutkunup kendine getirmeye çalıştım.

"Nasıl bu kadar iyisin ona bakıyordum. Bu kadar formülü ben bile ezbere bilemem tebrik ederim umarım sonucu iyi gelir gerçi ben eminim de neyse devam et 32dakikan kaldı"dedi ve masaya geçip telefonunu çıkarıp oynamaya başladı. Bende sınavıma devam ettim. Sınav kağıdım bitmişti 3 kere kontrol edip kağıdımı alıp ayağa kalktım ve masanın önüne gidip ona doğru uzattım. Kağıdı elimden alacağı sırada elektrik çarpmıştı ellerimizi. Kaşlarımı çatıp baktım. Ve kapıya doğru yönelmiştim ki sesi ile durdum.

"Niye konuşmuyorsun benimle korktun mu"dedi onunla muhattap olmak istemiyordum hala anneme dediği şey aklımdaydı ve sinir bozucu oluyordu. Yinede bu sözün altında kalamazdım." Seninle konuşarak vaktimi israf edeceğimi düşünmedin herhalde"dedim. Arkam ona dönüktü. Gülmüştü sesi duymuştum.

"Demek israf bunu gözlerime bile bakamazken demen komik"dedi. Bunu der demez arkamı dönüp gözlerine odaklandım ve ona doğru yürümeye başladım. Masanın önünde yaslanmış bir şekilde duruyordu ellerini kollarında bağlamıştı. Aramızda 20cm boşluk kalacak kadar yaklaştım ve gözlerine baktım.

"Bakıyorum işte oldu mu"dedim tek kaşını kaldırıp bana bakıyordu ona meydan okuyarak biraz daha yaklaştım."Peki şuan nasıl?"dedim yüzünde değişik bir ifade oluşmuştu. Kokusu burnuma dolarken daha fazla yaklaşamaycağımı anladığımda durdum ve arkamı döneceğim sırada bileğimden tuttu ve kendine yaklaştırdı neredeyse dudaklarımız değecekken kulağıma eğildi.

SüvEydAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin