[𝑪𝒉𝒂𝒆𝒔𝒐𝒐] 𝑮𝒐𝒏𝒆-

|1|

Ben Roséanne Park ,Katolik Lisesi'nde okuyorum. Aslında bu okula bu sene geldim. Aileme eşcinsel olduğumu açıklayınca pek hoş karşılamadılar. Sapkın bir genç olduğumu ve doğru yolu bulmam gerektiğini söyleyerek bu okula yolladılar. Bu okula geleli 4 ay kadar oluyor ve fark ettiğim şey şu ki eşcinsel olduğumu söylersem tabutuma bir çiviyi de ben çakarım. Buradaki kızların benim gibi olmadığı ortada.
Okul bittiğinde hemen bizi kontrol etme aşaması bittiğinde yatakhanelerden kaçıyor ve okulun erkekler için olan kısmındaki çocuklarla gönül eğlendiriyorlardı.
Geçen hafta beni de davet ettiler.Ben de dikkat çekmemek için kabul ettim bu isteklerini.Tanrım,rezalet bir gündü. Tüm kızlar o çapkın çocukların ya kucağında ya da dudağına yapışmış bir haldeydi.Ben ve benim için ayarladıkları çocuksa sadece oracıkta dikiliyorduk.Benim gözüm başkasındaydı oysa.Bu kişi "Kim Jisoo" idi.Ona olan bakışlarımı belli edemezdim zaten sadece bir hoşlantıdan ibaretti.Yanımda duran çocuk bana seslendi"Şey- artık birşeyler mi denesek ?" dedi. İlk başta ona şaşarak baksamda tereddütle "Ah... doru. Şey... peki tamam hadi yapalım" dedim. Belki birkaç şey denedim ama ona kalbim bomboştu. Birşeyler hissetmek istedim ama içimden gelmiyordu.Bunu söyleyeceğim aklıma gelmezdi fakat yatakhanede olmayı tercih ederdim.En azından yatağımda yatmadan önce hayal kurabiliyordum.Evet,belki hayallerden gerçeğe dönünca  bu çok can yakıyordu ama şu an içinde bulunduğum durum kadar değil. Bir süre sonra artık gitmemiz gerektiğini fark ettik.Bu an için cidden çok beklemiştim ve görünüşe göre gitmemiz gerektiği için tek mutlu olan da bendim.Okula vardık,odamıza varıp her birimiz yataklarımıza yattık.Neticede yarın okul vardı.Her geçen okul günü beni biraz daha özgürlüğe götürüyordu çünkü okul bitince buralardan uzakta bir üniversiteye gidebilir,ilk defa kendim olarak yaşama fırsatı bulabilirdim ve umuyorum ki yobaz ailem beni biraz olsun kabullenebilir. Böyle hayaller kurduğumda aklıma Nietzche'nin sözü geliyor. "Umut en büyük kötülüktür,çünkü işkenceyi uzatıyor."Kafamda dolanan düşünceler ile bir süre sonra uyuya kaldım.

~aw ilk yazdığım kitap o yüzden yazım yanlışı vb varsa kusura bakmayın.Umarım sevmişsinizdir.