Mistaken Lovers

Chapter 3 - The Return

Nikki's POV

Pumunta ako ng mall after class.

Walang magawa boring ang buhay ko.

Nagugutom ako.

Makakain nga.

Saan kaya?

*hanap-hanap*

Aha!Huli kang yellow cab ka.

Pumunta na ako ng yellow cab at umorder.

Isang Chicken Alfredo lang ang inorder ko.Mamaya na ang pizza.

Habang ngumunguya ay may napansin akong isang pamilyar na mukha.

Linapitan ko and just as I thought tama ang hinala ko.Si Jannella ang pinsan ko.Pero teka bakit andito siya .At may kasama siyang lalaki.Ay baka si Luigi.

Malapitan nga.

"Hi"bati ko.

"Huy Nikks.Nandito ka pala!Musta na"sabi niya.

Lumapit ako patungong table niya.

"Okay naman.Sino kasama mo?"hindi ko nilingon ang kaharap niya.Medyo pamysterios effect para sa akin.

"Boyfriend ko.Si Aaron."

And just like that my jaws dropped.

HUWAAAAAAAT?!!!?!!!!!?!!

"A-aahh.Boyfriend mo"what the fudge.Ang antipatiko at hangin na si Aaron ang boyfriend ni Jannella.Imposible.Dapat si Luigi.

Okay eto kasi ang storya.

Si Luigi at ako ay pinsan ko sa ina.Masbata siya sa akin..Anyway,si Luigi at Jannella ay matagal ko nang nilalakad.Gusto ko silang magkatuluyan dahil syempre pinsan  ko yun eh.Marami nang beses na na-heartbreak si Luigi kay Jannella kasi lagi na lang niyang nakikita na may kasamang ibang lalaki si Jannella.And to be honest ,wala naman talagang gusto si Jannella para kay Luigi.NOON.Ngayong medyo na -develope na si Jannella kay Luigi tapos ngayon malalaman-laman ko ko na may boyfriend na si Jannella.

Haaay nakooo nangiinit ang dugo ko.

"Ah,Jannella.How's Luigi na?"tanong ko.Syempre kahit ako pinsan  ni Luigi kay Jannella umiikot mundo niya.

"Uhmmm.I don't know"mukhang hindi interesado si Jannella.Ganon ha.

"Pero.Alam niya na ba ang tungk----"napahinto ako sa pagsasalita nang bigla na lang takpan ni Jannella ang Bibig ko.

"Wait,Nikki.Wag natin dito pagusapan dito yan"then hinatak niya ako papuntang banyo.

Pagdating namin ng banyo ay dun siya nagsalita.

"Nikki,may deal ang parents namin na may arranged marriage kami"bulong niya.Syempre mahirap na baka marinig ng kumag na yun.Katayin pa si Jannella.

"Eh kung ganoon bakit mo pa dinedate yung Aaron na yun"tanong ko.

"He doesn't have any idea about the deal.Year from now pupunta ako ng London at dun na ako titira well.I'm going to finish studies ther and ......I'm going to marry Luigi there."sabi niya.

"Kung ganoon bakit nga dinedate mo pa si Aaron?"naiinip ko na tanong.

"It's becaus He's the one I love.And I wanna spent this last months with him.Pero it will be hard for him kung kasbay ng pag conffess ko ang pagalis ko.That's why dinadahan-dahan ko.Pero it's no use."sabi niya.

"Jannella,ipapaalala ko lang sa iyo.December na ngayon.Malapit nang matapos ang taon"sabi ko.

"I need you"bakas ang pagmamakaawa sa boses niya.

"Anong you need me?"gulat kong tanong.

"No.I mean I have this plan that this last weeks tatry kong masabi kay Aaron yung totoo.And then,I must date Luigi para pag nakita yun ni Aaron ay lumayo na talaga siya"that's the stupidest plan I've ever heard.

"Diba parang...parang mali...Oo naaawa ako sa kanya kasi brineak mo siya for no reason."ewan ko kung sino kakampihan ko.

"And Gagawin ko yun sa lalong madaling panahon."sabi niya then she walked out.

Hindi ko na alam.Hindi kami close ni Aaron kaya inis ako sa kanya at natutwa ako na ikakasal na si Jannella at Luigi but somehow I didn't feel convinced of what I was telling my self.

Ayy ano ba namang buhay ito.

Lumabas na nga ako ng mall at pumunta ng parking lot.Tapos sumakay sa kotse then drive.

Pero hindi papuntang bahay ang tinahak ko.Papuntang park.Dito ako magiisip isip ng kung ano ano.

---

Nang makarating sa park ay pumunta ako sa gilid ng mga puno at dun ay may isang gulong na pwede kang mag-swing.

Umupo ako.At tiningnan ang madilim na kalangitan.

Nang mapatingin ako sa paligid ay nakita ko ang mga magkakasintahan na naglalakad sa play ground.

Haay.How I wish nandyan din ako sa posisyon nila.

Alam niya kaya na namimiss ko siya.

Tumingin ako sa wrsitwatch ko.

7:30 na pala.Kailangan ko nang umuwi.

Tumayo na ako at nag inat.

Nakakaisang hakbang pa lang ako nang may pumigil na sa braso ko.Lumingon ako.

And speaking of the angels.Nagbalik ang lalaking pinakamamahal ko.At ang lalaking nanakit ng feelings ko.

“Anong ginagawa mo rito?”I asked him.

“Dahil sa iyo”he answered.

“What?For closure”I asked.

“No I want you back.I still love you.Do you still love me?”he said.

“Walang patutunguhan ito so umalis ka na”sabi ko tapos tumalikod na ako.Pero pinigilan niya ako at hinarap sa kanya.I was shocked when he kneeled infront of me.

“Do you still love me?”he said.A reason for me to burst into tears.Then I answered.

“Oo.Mahal pa rin kita”I said.

 Tumayo siya at niyakap ako.

"Aldrich,mahal  mo ako.Pero bakit iniwan mo ako"sabi ko habang humihikbi-hikbi pa.

"Hindi kita iniwan at kahit kailan ay hinding-hindi kita iiwanan.Alam mo yan.You know how madly I'm in love with you"sabi niya habang pinupunasan ang luha ko.

"Pero iniwan mo ako.Pumunta ka ng England"I said in between tears.

"I promised you I'll be back and hear I am"sabi niya tapos sprinead niya yung arms niya at akmang yayakapin ako.

Imbis na yakapin ko siya ay pinagpapalo ko siya sa dibdib.

"Bwisit ka.Bakit ba kasi ang lakas ng tama ko sa iyo.Hanggang ngayon tuloy mahal pa rin kita.Bwisit ka.Nakakainis ka.Nakakainis ka dahil mahal na mahal kita.Bwisit bwisit"sabi ko habang tumatawa tawa.Para akong sira.Pero mahal ko siya.

"Mahal din naman kita eh"kalmado niyang sabi.

"Bwisit ka wag mo akong pakilig---"napahinto ako sa pagpalo sa kaya ng biglaan niya akong hinalikan.

I was shocked at first but I soon gave into the kiss.