Chapter 32

36 1 0
                                    

Pagbigyan natin ang side couples naman....

Minghao's POV 

Ako ngayon ang maghahatid sa 3/4 of 96 Liners, dahil nga nag da-drive na si Kuya Woo kaya di buo ninety-six liners. Ang tahamik ng kapaligiran dito.... Musika lang naririnig na galing sa radio, di ko nga alam kung saan ko ihahatid sila Kuya Hoon.

"Hyung, saan ko ba kayo ihahatid?" 

"Sa bahay ko malamang" sagot ni Hui

"Di ikaw kinakausap ko huh! Tyaka kailangan ko ayusin yang pagmu-mukha mo, ang pangit mong tignan sa lahat ng dugo at pasa na yan" 

Wala na ako narinig na kung ano pang boses hanggang...

"Sa bahay k...."

"Sa bahay namin Hao" Sagot ni kuya Hoon 

Rude or not, basta na lang pinutol ni Kuya Hoon ung sasabihin ni Soonyoung hyung. Tumango na lang ako at naging tahimik uli zang buong kotse, with Hui asleep and Kuya Soonyoung and Kuya Jihoon sitting on both sides looking at the window.

Jihoon's POV

Nang makarating na kami sa amin, bumaba na kami ni Soonyoung ng walang pinaguusapan. I knocked on Minghao's window and he put it down.

"Oh bakit Kuya?" Tanong niya

"Mag ingat kayo mag pamilya huh" 

"Kuya Hoon~ baka marinig nila Soonyoung hyung" sabi nito sabay tingin kay Junhui.

I looked at Soonyoung who's standing by the gate and with his head down, waiting for me. 

"Lakad na kayo Kuya, magiingat kaming tatlo" sabi nito

"Okay, basta tawagan na lang tayong lahat mamaya huh. Ingat sa pag drive huh, tyaka Myungho... Kausapin sabihan mo na huh he has the right to know" 

I saw the hesitance in his eyes as he slowly look at lad next to him who was fast asleep. Tinap ko na lang ng mahina pintuan niya at nag paalam na.

"Bye na Hao, ingat sa pag uwi. Iupdate mo na lang kami huh"

"Ah~ okay bye Kuya Hoon kayo rin mag ingat. Good night Kuya Hoon, una na kami Soonyoung hyung!" sigaw nito kay Soonyoung 

Na siya na mang kinawayan lang nito at pinanood ko kung paano niya itaas pintuan niya at nag drive palayo. Ng mawala na sila sa paningin ko, tumalikod na ako at pumunta sa gate namin. Tahamik lang kami ni Soonyoung pumasok sa loob di kami nag kikibuan, ng isarado ko ang pintuan dumiretso ako sa kwarto ko ng walang kasabi-sabi kay Soonyoung. Habang siya naman dumiretso sa sala.....

Hayy nako.... Lasing na lasing siguro yon. Nang mag palit na ako ng suot ko, humiga na lang ako, bahala siya doon sa baba at nakinig na lang ako sa musiko at sinarado mga mata ko para mag relax ng bigla ako naka rinig ng ingay sa labas ng kuwarto ko. Kaya tinanggal ko headphone ko at tumakbo palabas para tignan kung ano ngyayari.

Pagkalabas ko nakita ko si Soonyoung na naka upo sa sahig. Lumapit ako sa kaniya at umupo sa tabi niya. 

"Soonyoung? Young?" I tried calling him 

Tiniloy ko pag tawag sa kaniya.... 

"Bebe koh?!" Ba't ang cringey..... 

Tumingin siya sa akin, his eyes barely opened and he smiled ear to ear. 

"You call me bebe ko? Did yow jaws kull meh bb ko?" He asked 

My ears heated up and didn't answer, I look away and he grab my face. I look at him confusingly.... I watched as our face got closer.... 

My WHAT? My CHILD! {DISCONTINUED}Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon