Filipino/Tagalog-English Fan Fiction.
Paano kung magising na lang sya na may dinadala? Wonu was one of the uncommon people na nabu-buntis. Paano kung nalaman nya ang ama pa lang ng dinadala nya ay hindi nya gusto, iiwan na lang ba yung bata sa ama...
Kararating lang namin sa bahay nila Hansol, dahil mag isa lang naman siya doon at the moment. Tyaka iwas chismis lalo na at nasa bahay sila Ate they don't really know the reason kung bakit di na kami nag uusap o nagsasama ni Hansol.
"Bye Wonu hyung, ingat sa pag drive"
"Bye din Seungkwan, kayo rin mag ingat kayong dalawa lalo't kayo lang nasa bahay" sabi ni Kuya Wonwoo
"Opo Kuya, call na lang mamaya"
"Seungkwan usap kayo huh, ayusin niyo na problema niyo kung ano man yan. Alam kong nag usap na kayo sa Bar pero pag usapan niyo uli okay?"
"Opo Kuya, paguusapan namin pag ready na ako at handa na mag patawad"
"Good, oh siya geh una na kami mag papamilya. Bye Boo!" Sabi ni Kuya Wonwoo
At nag drive na siya sa paalis habang ako inalalayan tong si Sol sa loob ng bahay nila. Which I fished out the key out of his back pocket at binuksan pintuan, ng mabuksan ko yung pintuan sinarado ko yung shutter ng garage nila at inalalayan si Sol sa kwarto niya.
"Hansol tumulong ka naman sa pag alalay sa'yo di ko kaya mag isa huh. Di ako ganun kalakas"
"Wanie I m......." he mumbled
Syempre nagulat ako tagal ko din muli narinig yang palayaw na yan.
"Solie umayos ka nga, nahihirapan ako sa'yo"
Nilapag ko susi ng bahay nila sa tabi ng pintuan sa may side table at inayos ko pag tayo ni Hansol at lumakad sa kuwarto niya. Pagbukas ng pintuan hinanap ko kaagad ilaw ng kuwarto niya.... As expected ganun pa rin siya medyo magulo kuwarto... Damit ay naiwan sa lapag, mga sapatos naka hiwalay sa mga pares at ang kama niya na di naman naka ayos ng tiklop din.
"Hayy nako Solie, kahit kailan talaga ang dumi mo"
Hiniga ko siya sa kama niya at inayos pag higa niya bago kumutan kalahati ng katawan niya. He rolled on the side at ako naman na nag ingat para di siya magising. Tinignan ko kapaligiran ko, at inisip kung saan mag uumpisa ng ayos...
"Hayy nako Boo, naging maid ka pa"
Joshua's POV
Nandito kami sa prisinto ngayon, katatapos lang kami interviewhin ng police. Pina upo muna kami sa harap ng table ng desk niya habang kinakausap mga co-worker nila.
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Nakita ko naman sa tabi si Seokmin kinakabahan kasi kanina pa niya pinaglalaruan kamay niya habang naka tingin sa baba, di man lang maka tingin sa police mismo. I slowly held his hand and squeeze it tight, he looked at me with a surprise look.
"It's going to be fine Seokmin, dapat sinabi mo na lang sa akin kanina na ayaw mo na pre-pressure para di na kita sinama dito"
"No, it's fine Hyung, di naman sa ayaw ko tyaka ginusto ko rin sumama. Sadyang di lang ako sana'y, unang beses ko pa lang naka punta dito. Iniisip ko lang kung ayos lang si Jeonghan hyung at yung iba" sabi ni Seokmin
Tinignan ko siya ng mahinhin. He is a literal ray of sunshine, he's such a thoughtful man.
"Minie, alam mo sobrang bait mo talaga noh. You always think about your friends. That's good. Pero do you ever think about yourself first?"
Di siya sumagot, mas lalo kong hinigpitan hawak sa kamay niya.
"Seokmin, you've got to think about yourself as well. Hindi lagi sila, isipin mo rin sarili mo. Paano kung mas malala ang nangyari sa'yo? Tignan mo tuloy nawala kaguwapuhan ng mukha mo dahil sa mga pasa, kahit na pinigilan mo lahat ng mga kaibigan mo"
"Shua hyung I...."
"Ahh so we talked to the men. It is proven na sila nag umpisa nga kaguluhan. Pero the amount of damage sa place will cost a lot. Ayos lang ba kaibigan niyo?" Tanong nung Police
"Opo ayos lang naman po siya, kasama niya naman po asawa niya" Sabi ko
"Okay, that's good well puwede na kayo umalis pareho. Pumunta na rin kayo ng hospital lalo kana. Kay guwapong binata mo nagasgasan pa" sabi ng police sa akin
"Ayos lang naman po, wala naman po nabasag na mga buto o nabali. Sige po una na kami"
"Sige ingat kayo pareho huh. Take care of one another, bagay pa naman kayo" sabi nito
Di na kami naka sagot at nag paalam nalang at nag bow sa mga police at lumabas na ng Prisinto .
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
I do not intend to make one side couple longer, pero don't worry may mga continuous naman na storya tong mga side couple na toh.
