Nothing but the truth ( Dutch One Direction Fan fiction )

Hoofdstuk 8

ZAYNS POV

Ik probeerde rustig me ogen te openen. Het eerste wat ik zag was vel licht. Ik lag denk ik in het ziekenhuis want ik herkende de kamer. Ik voelde dat er iets of iemand half op me lag en ik keek wat of wie het was. Toen ik me hppfd draaide zag ik de mooiste ogen van de hele wereld. Daar lag mijn mooie prinses die nu van mij was. Ze keek me schuldig aan maar ik glimlachte een beetje. "Gaat het een beetje met je?" vroeg ze op een zielige toon. Had ze gehuild? "Ja, het gaat. Alleen ik heb een beetje pijn op me wang" zei ik op een pestende manier. Alsof ze me gedachte kon lezen gaf ze me een kus op me wang. "En op me voorhoofd..." zei ik. Ze gaf me een kus op me voorhoofd. "En niet te vergeten op me lippen" ik keek haar met een glimlach aan en ze gaf me een kus op me lippen. Net als altijd kwamen er vonken vanaf.

*kuchkuch* "Uhm, sorry dat ik stoor" hoorde ik een bekende stem zeggen en ik deed me ogen open. Britt deed hetzelfde en we lieten elkaar gaan. We keken allebei in de deuropening. "Kan ik je even spreken, Zayn?" vroeg de stem. "Ik ga wel even naar de gang" zei Britt en gaf me een kusje op me wang. Ze liep boos langs Harry die nog steeds in de deuropening stond. 

"Doe de deur dicht, ga zitten en zeg wat je zeggen wil" hij gehoorzaamde, deed de deir dicht en kwam naast me bed op een stoel zitten. "Uhm, waar moet ik beginnen.." zei Harry en keek naar de grond. "Ten eerste spijt het me heel erg dat ik zo tegen je uitviel maar het is een jaar geleden van ... je weet wel" hij keek me even aan en ik zag de pijn in zijn ogen. Is het alweer een jaar geleden? "En  het doet nog steeds zo veel pijn. Daarom ben ik gewoon sneller boos. Snap je?" hij keek me heel schuldig aan. "Sorry dat ik je dit heb aan gedaan maar je maakte me zo boos en je deed gewoon irritant" Harry keek weer naar de grond. "Nee" zei ik. "Ik moet sorry zeggen. Ik heb het uitgelokt en het is me eigen schuld. En sorry, ik wist niet dat het een jaar geleden was. Zullen we weer normaal tegen elkaar doen en vrienden zijn?" ik keek hem hoopvol aan. "Nee" zei hij en stond op. "Geen vrienden" hij kwam boven me bed staan. "Beste vrienden voor altijd" en hij gaf me een knuffel. Een knuffel die we elkaar altijd geven om het goed te maken. "Als ik jou was zou ik naar Britt gaan en alles uitleggen. Dan kan ik nog even slapen" zei ik vast beraden. "Oke, doe ik. Slaap lekker" Harry liep naar de deur, deed hem open en glimlachte nog even naar me voordat hij weg liep en de deur dicht deed. Toen binnen 5 seconde viel ik in een diepe diepe diepe slaap .....

Even een kort hoofdstukje tussen door xxx