Nothing but the truth ( Dutch One Direction Fan fiction )

Hoofdstuk 5

"Je hebt toch bruine ogen en geen groene?" ik keek hem vragend aan. Ik zag dat hij schrok. Wat is hier aan de hand? Iedereen keek van mij naar Zayn. "uhm, uhm, ik heb ook gewoon bruine ogen. Misschien valt het licht hier anders op me ogen" zei hij en glimlachte. Ik vond het maar raar. "Oh oke, dat is het vast haha" ik lachte een beetje. Zayn lachte ook. "Ik moet even iets pakken boven ben zo terug" zie Zayn en liep de trap op. Ik vind hem een best raar iemand.

"Wat gaan we doen?" vroeg ik om de stilte te verbreken. "Heb je dorst of trek? Wil je een spel doen? Of wil je film kijken?" zei Niall in 1 adem. "Maakt niet uit. Verzinnen jullie maar iets leuks" ik glimlachte en ze liepen allemaal naar de keuken om te overleggen. Daar zat ik dan alleen op de bank in het One Direction huis. Ik miste Waylon zo erg dat ik hem maar ging smsen.

'Hey Waylon, ik mis je :( wanneer zie ik je weer? :) xxxxx'

Ik wachtte op een sms terug en kreeg best snel een sms.

'Hey beautie, ik mis jou ook echt heel erg. Ik weet niet, wanneer kan jij? xxxxxxx'

Beautie, hij is zo lief. Ik wou net terug smsen toen Harry de kamer in kwam lopen. "We gaan een feest houden!" riep hij. "Waar? Wanneer?" ik had eigenlijk al best lang niet gefeest. "Hier en dalijk" zei Harry met een big smile. "Kom je mee, dan gaan we inkopen doen" hij pakte me hand en nam me mee. "Wij gaan even eten en drinken kopen voor vanavond. Tot zo" riep Harry naar de rest en we liepen de deur uit.

We lepen naar de garage, Harry opende de garage en ik zag 5 auto's staan. Hebben ze al alle 5 een rijbewijs? Harry wees naar de Porsche en ik stapte in. We reden de weg op en reden weg. Harry deed de radio aan en we gingen mee zingen.

'Lets go crazy, crazy, crazy till we see the sun

I know we only met but lets pretend its love

And never, never, never stop for anyone

Tonight lets get some

And live while we're young!'

Harry kan heel goed zingen, maar ik ben verloren. Harry lachte me gewoon uit toen ik zong. Ik sloeg hem op zijn been. "Auw, waar is dat voor?!" zei hij heel scheinheilig. "Dat weet je best, je lachte me uit" zei ik met een zielig gezicht. "Helemaal niet, ik lachte je alleen maar toe" toen stopte hij en keek hij me aan. Ik keek hem in zijn groene ogen. Zo stonden we 5 minuten totdat er iemand toeterde en riep dat we door moesten rijden omdat het groen was. Ik keek naar Harry en we moesten lachen.

We parkeerde de auto ergens in de parkeer garage. Ik stapte uit en strekte me benen. Harry stapte uit en deed hetzelfde. "Was een gezellige rit, haha" ik lachte en het echode door heel de garage. Toen zag ik 2 zwarte busjes. "Harry, die busjes zijn eng" hij keek om en toen gingen de deuren open. Allemaal mensen met camera's renden eruit. Ze kwamen op ons af gerend. Ik verstijfde een beetje. "Rennen!" riep Harry en greep me hand. Samen rende we door de garage. Hand in hand. Ik moest heel erg lachen om Harry zijn blik. De mensen bleven achter ons aan rennen. Opeens kon ik niet meer. "Harry ... Ik ..... Kan niet .... Meer rennen" zei ik hijgend. Ik heb niet zo'n goede conditie. Harry keek om zich heen. Ik zag dat hij naar een spleet in de muur keek. "We gaan daar in" zei hij en trok me mee. In de spleet paste net 2 mensen maar die zaten dan wel tegen elkaar geplet. Toen we er waren ging Harry eerst. Ik keek om de hoek en zag de mensen komen. Ik stapte snel in de spleet en werd tegen Harry aan gedrukte. "Gezellig" zei Harry en ik moest lachen. Harry wilde zijn hand op mijn mond doen, maar zijn hand zat vast. Ik kon niet stoppen met lachen. Opeens drukte Harry zijn lippen tegen de mijne. Ik stopte met lachen. Hij heeft geweldige lippen, dat was het enigste dat ik dacht. Ik stopte met de kus en keek om. De mensen waren weg. "De kust is veilig" zei ik een beetje verlegen. Harry knikte en deed zijn kap op en een zonnebril. Hij deed het zelfde bij mij. We liepen naar de lift en stapte erin.

Het was een heel ongemakkelijk gevoel.

Daar stonden we dan, samen in de lift. We waren op -5 dus we moesten nog 5 verdiepingen omhoog. Ik voelde dat ik moest blozen. Ik draaide me hoofd naar de andere kant zodat Harry het niet zag. "Heb je een lijstje voor wat we nodig hebben?" vroeg ik nog steeds weg kijkend. "Nee, maar we gooien wel gewoon dingen in het winkelkarretje" ik voelde dat hij naar mij keek. Ik draaide me hoofd naar hem toe. "Is er iets?" vroeg ik en keek hem in zijn ogen. Hij beed op zijn lip. Dat zag er zo sexy uit. "Uhm, er is uhm niks hoor" zei hij en glimlachte nep. Ik lachte terug. Ik voelde dat ik weer moest blozen. Wat doet hij met me? Ik moet nooit blozen. Alleen door Waylon, maar ik vind hem leuk. Vind ik Harry ook leuk? Ik beed op me lip. Harry kwam steeds dichterbij. Toen ik zijn adem op mijn lippen voelde, kon ik het niet laten. Ik boog het laatste stukje naar voor. Zijn lippen kwamen rustig neer op de mijne. Ik viel een stukje naar achter. Daar stonden we dan, samen in de lift, zoenend tegen de muur aan geleund.

Hij beed zacht op me onderlip en hij wou dat ik me mond open deed. Om hem te pesten hield ik me mond dicht. Hij lachte onder de kus. Ik lachte ook. Toen we het geluid hoorde dat de lift aan was gekomen bij de supermarkt, trok hij terug. "Woow" was het enigste wat hij kon zeggen. Ik lachte en we liepen de lift uit. Ik had een blij gevoel, maar tegelijkertijd ook een schuld gevoel. Ik was blij dat Harry goed kan zoenen en dat we dat ook gedaan hadden. Maar ik voelde me schuldig tegenover Waylon. Ik weet dat Waylon en ik niks officieels hebben maar ik vind hem leuk en hij mij. En we hadden vanmiddag ookal gezoend. Maar kom op, dit is wel Harry freaking Styles van One Direction.

-

"Dat is dan 56 pond" zei het meisje achter de kassa. Harry gaf het geld en zei lachte. Wat denkt zij wel niet, hij is van mij! Oh nee, wat denk ik? Hij is niet van mij. Ik ben gewoon een playster dat ik op 1 dag met 2 jongens zoen die ik nog geen eens een week ken. Toen Harry zag dat het meisje op een flirterige manier lachte, pakte hij me hand en gaf een kusje op me wang. Ik kreeg een fijn gevoel in me buik en ik bloosde weer. Het fijne gevoel kwam van het gezicht van het meisje achter de kassa. Ze keek me arrogant aan. Ik moest er alleen maar van lachen. Gelukkig herkende ze Harry niet.

Samen liepen we naar de auto met de tassen. De busjes stonden er nog maar ik zag niemand. "Gelukkig zie ik niemand hier" zei ik en wou in stappen maar Harry pakte mijn arm beed en drukte een kusje op me mond. Ik schrok een beetje maar duwde hem niet weg. Toen hij terug trok en lachte, bloosde ik weer. We stapte in en reden weg.

-

De terug weg was best stil. Harry had heel de weg zijn hand op me been en ik was in slaap gevallen. Ik was zo moe dat ik gewoon moest slapen. Wat zou hij denken? Wat zou hij tegen Waylon zeggen? Of wat zegt hij tegen de rest van de jongens? Ik zat diep in gedachte toen opeens iemand me op tilde. "OMG, wat gebeurt er?!" was het enigste dat ik kon zeggen. "Doe maar rustig, babe. We zijn thuis" ik keek op en zag dat ik in Harry zijn armen lag. Wacht, zei hij babe?! "Oh, dank je voor het wakker maken" zei ik en lachte. Hij zette me neer en ik keek omhoog naar hem. "We, ik zeg niks. Maar ik kan niet voor eeuwig van je lippen afblijven" zei hij met een cheeky glimlach. Hij zag wat ik dacht? Ik knikte en hij gaf me een kusje op me wang. We pakte de tassen uit de auto en liepen naar de keuken. "WE ZIJN THUIS!" riep Harry.

"Jullie zijn op het nieuws" zei Liam met een geschrokken blik.