Hogwarts koridorlarında yürürken elinde biraz önce Dumbledore tarafından verilen ve ailenin fotoğrafı bulunan çerçeveyi sıkıca tutuyordun. Bugün onların ölüm yıldönümü idi. Ailen yıllar önce Slytherin olmasına rağmen karanlık tarafta durmayı reddetmişti ve Voldemort tarafından o iğrenç lanete maruz kalmıştı. "Crucio" laneti.
Sürekli aklında o anı hayal etmeden duramıyordun. Nasıl dayanmışlardı? Çok acı çekmişler miydi?
Aslında en başında ailenin normal sebeplerden öldüğünü sanıyordun. Hep büyükannen ve büyükbaban ile büyümüştün ve onlar sana gerçeği anlatmamıştı. Fakat Hogwarts'ın 4.senesinde her şey değişmişti. Geçen sene Voldemort tekrar ortaya çıktığında ailenin asıl ölüm sebebi de ortaya çıkmıştı.
Yürümeye devam ederken karşıdan gelen sarı saçları gördüğünde bugün onunla uğraşmayı gerçekten istemediğini çok iyi biliyordun.
"Nereye böyle (S/S/A)? Benden mi kaçıyorsun yoksa?"
"Önüne dön ve yürümeye devam et Malfoy. Bugün seninle uğraşmayacağım."
Tekrar yürüyecekken cevap verdiği için durmuştun.
"Ne zaman benden hoşlandığını kabul edeceksin?"
"Malfoy. Bugün değil. Lütfen."
"Ağlayacak mısın gerçekten? Bir şey söylemedim bile."
Seni inceledikten sonra elindeki çerçeveyi sımsıkı tuttuğunu görünce alayla gülüp elinden çekti.
"Aptal arkadaşların sana hediye mi verdi?"
Seni incelemeye devam ederken fotoğrafı görünce duraksadı ve sustu. İç çekip çerçeveyi elinden geri aldın.
"Ailemin ölüm yıldönümü. Bugün beni rahat bırak. Yarın istediğin kadar sataşırsın."
Cevap vermesini beklemeden yanından geçip zindanlara ilerledin ve ortak salona girdin.
Malfoy şaşırtıcı bir biçimde dediğin şeye uymuş ve gün boyu sana bulaşmamıştı. Hatta Crabbe ve Goyle sana laf attığında bile onları "Kapayın çenenizi" diyerek terslemişti.
Gece olduğunda ortak salonda şömine başında oturuyordun. Uykun gelmediği için koltuğa oturmuş ders çalışıyordun.
Ortak salonun kapısı açıldığında saat geç olduğu için tereddütle asanı eline almıştın ama gelenin Malfoy olduğunu görünce tekrar işine dönmüştün. O da seni görünce birkaç saniye bakıp ilerlemişti. Tam yatakhaneye girmek için giderken ona seslendin.
"Malfoy."
Yerinde durup sana dönmüştü. Göz göze gelince devam ettin.
"Bugün beni rahat bıraktığın için teşekkür ederim."
"Bugün rahat bırakmış olabilirim. Yarın devam edeceğim."
"Peki neden?"
"Atışmalarımızı seviyorum ama bu tek taraflı olursa sıkıcı oluyor."
"Anladım. Atışmalarımızı seviyorsun ama benden nefret ediyorsun."
"Senden nefret etmiyorum (S/A)."
Sana doğru ilerleyip karşındaki koltuğa oturdu ve cümlesine devam etti.
"Atışmalarımızı sevmemin sebebi sensin. Senden nefret etmediğimi aksine senden hoşlandığımı çok iyi biliyorsun."
Masadan üstünden yavaşça elinde dokunup parmaklarını gezdirdi.
"Ve senin de benden hoşlandığını duymam gerek."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
**
İstek karakterin varsa bu satırda belirtebilirsiniz.
