Gözlerimi yavaş yavaş araladım ve nerede olduğumu ve en son ne yaptığımı hatırlamaya çalıştım. Kendimi bitmiş gibi hissediyordum. Daha sonra yanımda duran Mori'yi görünce herşeyi hatırladım. Ve benim olduğum tarafa dönerek konuşmaya başladı:
-Bakıyorum birileri uyanmış sana tavsiyem yağmurlu havalarda şemsiyen olmadan dolaşmamalısın.
-Hehe uyarın için teşekkürler.
-Normalde buralara gelmezdin yoksa Mafyaya geri katılmayı mı düşünüyorsun?
-Biliyor musun sen benim hala Eski Patronum-
Tam cümlemi tamamlayacakken içinde bulunduğum odanın kapısı büyük bir gürültüyle açıldı. Gelen kişiyi tanıyordum tabii ve söze başladı.
-PATRON BU DAZAİ'Yİ NEDEN İÇERİ ALDINIZ KEŞKE DIŞARDA BIRAKSAYDINIZDA ÖLSEYDİ ZATEN O DA BUNU İSTİYORRR.
Benim gibi bir hastayla bu şekilde kırıcı konuşabilecek tek kişi olabilir di tabii ki eski ortağım hehe. Daha sonra Mori söze başladı:
-Ahh Chuuya , Dazai-san bize küçük bir ziyarete gelmiş biz ziyaretçilerimizi böyle mi karşılıyoruz hadi bir merhaba de.
O sırada Chuuya sinirden deliriyordu.
İşe bak sen o sırada Mori bir telefon aldı ve konuşmak için dışarı çıktı. Chuuya ile baş başa kaldık hasta olmasam ben ona yapacağımı bilirdim ama şuan elimi kıpırdatacak halim yok.
O sırada Chuuya dibime kadar geldi ve şöyle dedi:
-Benim peşimi bırak.
Bunu söylerken çok ciddiydi. Bende bu ciddiyetten ötürü elimi gizlice Chuuya'nın cebine götürdüm ve telefonunu aldım. Ve şöyle dedim:
-Girdiğimiz bahsi unuttun herhalde SEN BENİM KÖPEĞİMSİN.
Bunu söylememle daha çok delirdi tam bana vuracaktı ki içeri bu sefer Akutagawa girdi.
Bize boş boş bakıyordu. Tabii benim orada olduğumu görünceye kadar. İlk başta yüzü korkmuş gibi bir hal aldı sonra ise duruşunu düzeltti. Ve Chuuya'ya "Benimle gel" dedi. Chuuya ile birlikte kapıdan çıktılar. Ben ise tek başıma kaldım.
Bundan çok mutluydum hemen Chuuya'nın telefonunu elime aldım. Hala farketmemişti aldığımı. Ve telefonu karıştırmaya başladım. Şansıma Chuuya şifre kullanmıyormuş telefonu çabucak açtım. Sonra rehbere girdim. "Kimler kayıtlı bir bakayım" dedim sessizce. Bazı tanıdığı isimler vardı ama çoğunlukla Mafyadaki kişiler kayıtlıydı. Ve "D" harfine gelince hiç beklemediğim birini kaydetmişti. BENİ. Çok şaşırmıştım beni "Dazai Malı<3"diye kaydetmişti.
Nedense duygulandım. Ve tabii ki bana yakışacak şekilde İnstagram hesabına girdim. Ama hesabını hiç sevmedim hep kendini çekmiş . En son sayfasını ziyaret ettiği kişilere de baktım . En başta ben vardım benden uzak dur diyip neden beni takip ediyordu ki?
Bu benim kafamı iyice karıştırmıştı. Daha sonra telefonu elimden bıraktım ve uyuyakaldım.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Merhaba artık bir düşünceye vardım ve:
Kitap yazamıyorum. Ayrıca kitap soukoku ya döndü :) Ama yinede bölüm yayınlayacağım ama bu sık sık olmaz büyük ihtimalle neyse sizi seviyorum <3~
Görüşürüz
ŞİMDİ OKUDUĞUN
~DAZAİ-SAN~
Adventure... - Dazai-san sen neden benim gibi bir işe yaramazı aldın? Dedi Asushi ve bana doğru o gözleriyle sanki nolur beni kıracak birşey söyleme der gibi bakıyordu. - Atsushi Dedim kendini biraz toparladı ve artık herşeye hazırmış gibi bir pozisyon al...
