EVERYTHING ENDS

02

"Maayos naman 'Nay, normal day lang." nakayukong sabi ko kay Inay.

Napatango nalang si Nanay sa naging sagot ko.

I refused not to tell Nanay what happen between me and Wallen because I'm pretty sure Nanay will just pissed off. Ayoko namang mainis sa'kin si Nanay.

Everytime I asked my Mother about my biological Father she always says that he abandoned us, the moment he knows about my Mother's pregnancy he totally left. Though, a part of me not really convince that my Father left us for nothing? I'm sure my Father has a reason to do that, atleast?

Sabay kaming natapos ni Nanay na kumain. I'll walk faster to do the dishes. Sinabi ko na rin kay Nanay na magpahinga na.

Pagkatapos kung maghugas tumulak na ako sa aking kuwarto para gawin ang aking assignment sa English subject. I was going to do my assignment when my phone is ringing for a call.

Kinuha ko ang aking cellphone to take the call without knowing who the heck is this.

"Who's this?" I asked calmly.

"Hoy! Babae! Nasaan kana? Kanina pa ako naghihintay dito, sinabi mong ikaw ang maghihintay tapos ang ending ako pala no?!" Sigaw si Hera sa phone. Lintik!

Nanlaki ang mata ko sa narinig. Tiningnan ko kung sino ang caller, tama nga ako! May usapan nga pala kami.

I looked at my clock hanging on the wall that placed beside my window, my eyes widened. Its 8:29 pm.

Kinuha ko ang aking jacket na nakasabit sa may pintuan ko at dali-daling lumabas. Slowly, I opened our main door and quietly walk and hurriedly go at the back of our house. We bought this house because it's near to the sea, the view from our house to the sea is so beautiful, this place is worth it.

Natatanaw ko na si Hera na nakaupo sa may ginawa naming tambayan sa tabi ng dagat, malapit lang sa likod ng aming bahay. I choose to walk slowly and trying to make a loud sound to shock her nerved.

"HAAAH!"

"Ay kabayo ka!" Hera shouted too.

Napatayo pa siya at nanlalaki ang mga matang tumingin sa'kin. Hindi ko naman mapigilan ang matawa sa naging reaction niya.

"Ikaw na nga 'tong nahuli sa usapan, nang-gulat ka pa! Wala ka talagang konsensiya!" Todo sigaw niyang saad habang nakalagay ang dalawang kamay sa kaniyang bewang.

Pabiro naman akong yumuko at humingi ng patawad.

"Pasensiya na kamahalan." nakayuko kong saad.

Sinapak naman niya ako sa balikat at hinila para umupo.

"So, ano ngang nangyare sa likod ng library?" excited niyang tanong.

Napangiti naman ako ng maalala ang naging interaction namin ni Wallen.

"Nag usap lang naman kami, nahulog ko pala 'yong keychain sa gate, binalik lang niya." Sagot ko nang nakaupo na.

Tumingin siya sakin at naningkit ang mga mata.

"Hindi kayo nag kiss?" Walang prenong tanong niya. Napaka bastos talaga neto. Binatukan ko siya.

"Aray! Nagtatanong lang naman ako! Ang sakit mo sumagot!" Sunod sunod na sigaw niya habang nakahawak sa ulo niyo. Arte, hindi naman malakas.

"Hindi kami nag kiss no! Ano siya, sinuswerte?" Biro ko. Tumawa siya ng malakas.

"Hindi siya swerte kung sakali, malas niya kase hinalikan ka niya." Saad niya habang natatawa pa rin.

Napanguso nalang ako at tumingin sa dagat. Kahit gabi ang ganda pa rin itong tingnan.

"Hoy! Mag kwento ka pa. Hindi ako naniniwala na iyon lang ang nangyare!" Ang kulit talaga ng lahi niya.