4.Bölüm

508 41 6
                                    

Ayşeden;
Sabah uyandım mutfaktan çok güzel kokular geliyordu hemen mutfağa geçtim aleyna kahvaltı hazırlıyordu "hıh ayşe uyandın mı?bende seni kaldırıcaktım" "niye bu kadar telaşlısın ki?" "ya kızım sabah eminleri aradım bize kahvaltıya davet ettim hazırlan sen zaten ilk iki ders boş" "aley bana niye önceden haber vermedin böyle mi çıkacağım poyrazın yanına" "efendim sen poyraz mı dedin ayşe yoksa benmi yanlış anladım" "ya üfff buna mı takıldın şu an" "tamam ya git giyin hadi  gelirler şimdi" "tamaaam" odama girip kıyafet seçmeye başlamıştım en sonunda beyaz bir kazak altına kot pantolon giyinip saçlarıma maşa yapıp çok hafif makyaj yapmıştım son kez kendime aynadan bakıp odadan çıkmıştım aleyna masayı kuruyordu bende ona yardım ettim yaklaşık on beş dakika sonra kapı çaldı ve açmak için aleyle kapıya doğru ilerledik.

Poyrazdan;
Sabah telefonumun çalmasıyla uyandım arayana bakmadan uykulu bir şekilde telefonu açtım çok geçmeden  arayanın emin olduğunu anlamıştım "alo poyraz uyandın mı kardeşim" "sayende uyandım oğlum ilk iki ders boş zaten neden bu kadar erken uyandın" "ya az önce aleyna aradı kahvaltıya davet etti bizi kalkta hazırlan" "neee aleyna kahvaltıya mı davet etti? Peki ayşe de olacak mı?" "ee oğlum aynı evde kaldıklarında göre hadi hızlan berkayada haber verdim ben" "tamam kapatta hazırlnıyım" emin kapattıktan sonra lavaboya geçip hazırlandım eminin beni çaldırmasıyla yola çıktık geldiğimizde ayşe ve aleyna kapıyı açıp bizi karşıladılar ama ben nedense gözlerimi ayşeden ayıramıyordum taa ki bana seslenene kadar "poyraaz hadi otur" "hıh dalmışım kusura bakma" kahvaltıyı yapıp okula gitmek için arabalarımıza binecektik emin aleynaya kendi arabasıyla gitmeyi teklif etmişti aleyna da kabul etmişti tabii ayşe konuşmaya başladı "poyraz ben seninle gelsem bunların tuhaf konuşmalarını dinlemek istemiyorum gerçekten" "tamam gel hadi" arabaya bindiğimizde bu sefer ben konuşmaya başladım "bugün okuldan sonra çok güzel şeyler planladım ayşe" "yaa söylesene çok merak ettim" "sürpriz olsun" "peki" okula geldiğimizde sancakayın gözü üzerimizdeydi sanırım birlikte geldiğimiz içindi "poyraz aşkım bu kızın yanında ne yapıyorsun gelsene benim yanıma" "sancakay birinci olarak ayşe nin adı var ikinci olarakda bana aşkım demeyi kes" "boşver poyraz (ayşe)" daha fazla sancakayla uğraşmayı bırakıp kendi sırama geçtim.

Ayşeden;
Poyrazlar bize geldiğinde çok güzel bir kahvaltı yapmıştık poyrazla arada bir göz göze geliyorduk ama bu pekte uzun sürmüyordu ondan hemen gözlerimi kaçırıyordum ne yapayım bende buyum yani kahvaltımız bittikten sonra poyrazın arabasıyla okula gitmiştik arabadayken bana dün sözleştiğimiz gibi bana okuldan sonrası için çok güzel planları olduğunu söyledi açıkçası merak ettim ama sürpriz olduğunu söyleyince fazla ısrar etmedim okula geldiğimizde sancakayın yine gözü üstümüzdeydi sancakay poyraza "bu kızın yanında ne yapıyorsun" dediğinde poyraz beni korumuştu ne yalan söyleyeyim iyi hissetmiştim daha fazla ayakta kalmadan kendi sırama geçip oturdum derslerimizin hepsi bitmişti biz toparlanırken poyraz ve diğerleri yanımıza geldiler ve emin konuşmaya başladı "ya bugün hepbirlikte birşeyler mi yapsak" "ııı siz gidin bi ayşeyle dünden sözleştik" o sırada hepsi "oooooo" demeye başladılar aleyna sessizce kulağıma eğilip "siz poyrazla ne iş ayşe plan yapmalar ne oluyor" "hiçbirşey olduğu yok aley ödev yaparken teklif etti bende kabul ettim anlattım sana zaten" "ee ben bu kadar beklemiyordum biraz fazla yakınsınız sanki" "aleyna ağzımı açtırma benim siz gidin gezin eminle berkayla" "aman tamam be birşey demedik" "hadi ayşe gidelim mi?" "gidelim poyraz" sınıftan çıkıp arabaya doğru yürümeye başladık   poyraz benim kapımı açıp "buyrun hanımefendi" "çok naziksiniz poyraz bey" arabaya bindikten sonra bir süre ikimizde konuşmadık ve bu sessizliği ben bozdum "eee hâlâ nereye gideceğimizi söylemedin" "az kaldı gidince görürsün çok eğleneceğiz" "sabırsızlıkla bekliyorum" yaklaşık on beş dakika sonra gideceğimiz yere varmıştık "hadi ayşe geldik" gördüğüm yerde donup kalmıştım poyraz bizi buz pateni yapmaya getirmişti hiç beklemiyordum çok şaşırmıştım "ee ayşe beğendin mi" "beğenmek ne kelime hiç beklemiyordum buraya geleceğimizi çok eğlenceli olacak" "bencede.daha önce hiç yaptın mı" "birkaç kere yaptım ama hiçte iyi yaptığım söylenemez" "bende pek ustası deģilim ama olsun amaç eğlenmek.hadi girelim" içeri girip buz patenlerini giymeye başladık ve kaymaya başladık ama çok geçmeden kendimi yerde bulmuştum ve poyraz gülerek yanıma geliyordu inanmıyorum rezil olmuştum "Ne gülüyorsun ya komik bir şey mi var poyraz" "kusura bakma ama çok komiktin hadi elimi tutta ayağa kalk" poyrazın elini tutup ayağa kalktım "bence tekrar düşmemek için elimi bırakma" ne bana elimi bırakma mı demişti evet yanlış duymamıştım tam da böyle demişti bende mecburen "tamam" demiştim tekrar düşüpte rezil olmak istemiyordum sonrasında poyraza fotoğraf çekilmeyi teklif etmiştim o da kabul etmişti birkaç fotoğrafın ardından yorulmuştuk ve bırakmaya karar verdik eğlenceli bir buz pateninin de sonuna gelmiştik patenleri çıkarıp poyrazın arabasına binmiştik "eee ayşe nasıl eğlendin mi" "eh düşmemin dışında çok eğlendim" "bende çok eğlendim.acıktın mı peki" "biraz acıktım" "bildiğim çok güzel bir yer var oraya gidelim" "tamam nasıl istersen".

Poyrazdan;
Büz pateni gerçekten çok eğlenceliydi birde ayşeyle yapmak daha da bir eğlenceliydi komik espirileri ve düşmesine baya gülmüştüm şimdi de ikimizde acıktığımız için yemek yemeye gelmiştik ama bilin bakalım kimi gördük sancakay ve arkadaşı sena onları takmadan kendi masamıza geçtik biz yemeği yerken onlar bize bakıp konuşuyorlardı.

Sancakay ve sena
Sena:ee sancakay gitmiycek misin yanlarına baksana çok mutlu görünüyorlar
Sancakay:gideceğim tabii bunlar mutlu olamaz poyraz benim

Poyrazdan;
Ve tahmin ettiğim gibi sancakayve sena yanımıza gelmişlerdi "Poyraz nasılsınız ne yapıyorsunuz" "rahat bırakırsan yemeğimizi yiyeceğiz sancakay "ee şey poyraz benim arabamın lastikleri sönmüş eve giderken bizide bırakabilir misin" "bırakırım sancakay bırakırım" yemeğimizi bitirdikten sonra dördümüz arabaya doğru ilerledik sancakay tam ön kapıyı açmıştı ki ben kapıyı açtım ve ayşeyi oturttum "sağ ol poyraz(Ayşe)" "rica ederim" ilk önce sancakayları evine bıraktım sonra ayşe nin evinin önüne geldik "çok teşekkür ederim poyraz çok eğlenceli bir gündü" "rica ederim eğlenmen yeter ve sancakay konusunda özür dilerim" "yok  sorun değil bilmiyordun sonuçta" "yarın görüşürüz" "görüşürüz ayşe" ayşe yanağından öpüp arabadan inmişti.

SENİ KALBİMDE SAKLADIM (Düzenleniyor)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin