1.Bölüm

443 76 440
                                    


Elif

Çocukluğunu kaybetmiş bir genç kız? Bir zamanlar sevdiği, çocuklu arkadaşı yok? Kimse nerde olduğunu bilmiyor. Elif hep umut ediyordu Savaş bir gün ona dönecekti? Peki her şey eski'si gibi olacak mıydı? Elif Savaş'ın verdiği kolyeyi hiç çıkarmadı?

-Günaydın güzel ailem.

-Günaydın kızım? Nasılsın bakalım.

-İyiyim babacığım sen nasılsın?

-İyiyim güzel kızım. Artık üzülmeni istemiyorum bulacağız Savaşı!

-Ne zaman baba? Ben yoruldum artık?

Geçmiş Zaman
(Elif ve Savaş küçüklüğü)

-Elif hadi güzelim gel oyun oynayalım.

-Ama sen hep arabarla oynuyorsun?

-Küsme Elif bu kez sen ne istersen onu oynayacağız?

-Söz mü Savaş?

-Söz Elifim söz.

Günümüz

-Sana sesimi yükseltmek istemedim baba kusura bakma.

-Önemli değil güzel kızım? Hadi ben seni okula bırakıyım?

-Tamam babacığım ben hazırım zaten çıkalım.

Elif

Biliyorum babamı üzüyorum ama Savaşı hiç unutamıyorum ki? Onu o kadar çok özlüyorum ki? İnşallah buluruz Savaşı. Ben düşüncelere dalmıştım öyle. Babam seslenince korktum.

-Güzel kızım hadi okula geldik.

-Görüşürüz babacığım.

-Kendine dikkat et güzel kızım!

-Sende babacığım kendine dikkat et.

Savaş

Okulun kapısına baktığımda bu okula yeni gelen bir kız gördüm. Güzel bir kızdı. Aman banane güzelse umrumda değil? Bu tarafa doğru geliyor?

-Şey acaba müdürün odası nerde?

-Hey yeni kız senin ismin yok mu?

-Benim bir ismim varda sen kimsin asıl?

-İlk önce ben sordum yeni kız?

-Kaba birisin sen?

-Sen onun kusuruna bakma benim adım Deniz.

-Benim adımda Elif.

-Benim adımda Ela. Sen yenisini galiba.

-Evet ben yeni geldim İstanbul'a?

-Hoşgeldin yeni kız benim adımda Savaş.

-Bende memnun oldum.

-Hadi gel Elif ben sana müdürün odasına götürüyüm.

-Teşekkür ederim.

-Senin ile iyi anlaşacağız gibi. İnşallah aynı sınıfta oluruz.

-İnşallah Ela.

-Sana bir şey soracağım bu Savaş biraz tuhaf birisi sanki?

-Savaş biraz içine kapanık birisi. Zamanla anlaşırsınız umarım.

-Umarım pek sanmıyorum.

-Müdürün odasına geldik. Sen sınıfını öğren gel ben burda bekliyorum.

Elif

Kapıyı tıklatım ama ses gelmedi? Bende direk odaya girdim. Pardon girmeseydim odaya müdür bir kadın ile birlikte idi. Pek müsait değildiler.

-Burası dingonun ağrı mı pat diye giriyorsun?

-Ben kapıyı çaldım ama?

-Tamam anladım ne için gelmiştin?

-Ben yeni öğreneceğim. Sınıfı mı öğrenecektim.

-Adın neydi açaba?

-ELİF GÜNDOĞDU adım?

-Efendim kusura bakmayın ben size hemen sınıfınızı söylüyorum.

Gündoğdu diyince adamın yüzü bembeyaz oldu? Tabi soy ismimi duyunca adam bir tırstı.

-Efendim sınıfınız 12/B.

-Teşekkür ederim iyi günler dilerim size!

-Öğrendin mi sınıfını?

-Evet öğrendim Ela 12/B.

-Ay şu an inanamıyorum aynı sınıftayız.

-Tamam sakin ol.

-Hadi gel sınıfa gidelim?

Elif

Sınıfa geldiğimiz'de kapıyı çalıp içeriğe girdik. Bu odada ki kadındı? Bana bir korku ile baktı? Konuşmaya başladı. Kendini tanırmısın?

-Ben Elif Gündoğdu buraya babamın iş sebebi ile geldik.

-O yeni kız aynı sınıftayız?(Savaş)

Evet sevgili okurlarım hikayemin konusunu değiştirdim. Şuana kadar yazdığım bölümlerde değişiklik olacak?

5 yıldız 🌟
5 yorum 💌

Keyifli okumalar ❤️❤️

Buda Elifimizin kolyesi

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Buda Elifimizin kolyesi.

Çocukluğum Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin