İstanbulda gece geç,köpekler bile geçmediği eski bir fabrikanın yakında...Biri geldi ama arabadan inmedi,karanlık,hiç bir şey görünmüyor.....
Salih: Geldiler mı Medet?
Medet: hayır Abim
Salih: erken mi geldik yoksa?Medet: yok Abim.....geliyorlar şimdi
Salih: nihayetBir araba daha geldi
İlyas: hiç güvenmiyorum bu adama
Yunus: çok konuşma
İlyas: bir şey var bu işin arkasında ama....
Yunus: seni arkamda aldığımı pişman etme da
İlyas:tamam AbiUzaktan biri daha var,gazeteci ve fotoğraflar çekiyor....kimse fark etmeden
Salih: hoş geldin Abim
Yunus: hoş buldum Salih Koçovalı
Salih:uzun zaman olmuşSaygıdan elini öpmek istedi ama Yunus Salihi çok sever öptürmedi....
Yunus: yok artık
Salih: yorulduk seni buraya kadar ama önemli olmasaydı çağıramazdım
Yunus: sorun değil buyrun devam edin
Salih:Şimdi ben yeni bir proje başladım,onu devam etmek için yer arıyorum ve burası en uygun yer görünüyor,araştırdım ve burasının sahibi sizsiniz diye duydum
Yunus: doğrudur
Salih: ben buranı almak istiyorum tabi eğer sıkıntısı yoksa fiyat ne kadar olur olsunİlyas: daha neler
Yunus:....Bir baktı bir bakışıyıla
İlyas: Pardon Abi
Yunus: bir laf daha arabada bekleyeceksin beni
İlyas: tamam
Salih:....
Yunus: Şimdi Salih belki sen duymamışsın ama Çakırbeyliler asla toprak vermezler,satmazlar.....
Salih:...
İlyas:...
Yunus:Rahmetli Babamdan böyle öğrendim....ama bu sefer onu karşı alacağım gibi görünüyor
Salih:....
İlyas: Ne?
Yunus:Lazım değil burası yıllardır boş duruyor,al senin olsun
Salih:niye yalan söyleyim bu kadar kolay alacağımı sanmıyordum....ey vahla Abi