"Sunghoon, bu gün gidişinin üzerinden 3 ay geçti. Toparlanmaya çalışıyorum ama olmuyor. Her gözümü kapattığımda seni neden dikkate almadığımı soruyorsun bana. Ben bir cevap veremiyorum sana. Bilmiyorum. Neden böyle yaptığımı anlamıyorum. Şimdi de gelmiş, fotoğrafınla konuşuyorum. Delirttin beni sevgilim. Aklımı kaybettim şimdi. Hazır yerinde değilken. Yanına gelsem bana kızar mısın? Yalnız olmak yorucuymuş. Yanına geleceğim. Sonra sana dikkat edeceğim. Hep dikkat edeceğim. Ama önce yanına gelmeliyim, değil mi? O zaman, hoşcakal Sunghoon'un fotoğrafı... Beni dinlediğin için teşekkürler!"
Kalkıyorum şimdi.
Bir avuç ilacı yuttum biraz önce.
Bir avuç daha yutuyorum şimdi.
Gözlerim kararıyor sanırım.
Yanına alıyorsun beni, değil mi?
Özür dilerim.
Yalnızca çok aptallık ettim.
Seni seviyorum.
Özledim.
Beni yanına alıyorsun.
Teşekkür ederim.
_______
07.05.21
İnsan bazen aptallık eder. Üzer sevdiğini. Kırar, parçalar... Fakat sevdiği olmayınca yaşayamaz, insan böyle bencildir işte. Kendi elleriyle öldürdüğü kişiyi geri ister hayattan. Canını aldığı kişiyi geri ister suçsuz gibi. Dayanamayacak duruma geldiğinde ölmeyi arzular. Ölünce ona kavuşmasına izin verilecekmiş gibi. Bilmez ki giden onu hala istiyor mu? Bilmez ki giden onu halen seviyor mu? Bilmeden gider peşine. Öylece öldürür kendini. İşte bu insanoğlu. İnsanoğlu, onun aç gözlülüğü ve sonuçları.
Bu fic öyle bir anda kafama esti ve bir anda da yazdım, bitti, saldım. Ay sürekli yeni fic salıyorum tutun beni. Neyse Umarım güzel ve mutlu bir hayatınız olur! Okuyan herkese teşekkür ediyorum!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
✓ my head hurts ⌗ jake × sunghoon
أدب الهواة"Jake başım ağrıyor." "Geçer birazdan Sunghoon." [angst, story] ©jadedstilll ‐ 2021 !!, death because of sickness, suicide.
