Missing Peace(completed)

Epilogue

A/N: Thank you so much sa pagasubaybay at pag antay eto na yung matino sa lahat dahil hindi ko po alam kung paano tatapusin ang Missing Peace hehe.

Sana po suportahan nyo pa rin po ang story ni Spring nasa external link po pa click na lang po.

Epilogue

Samantha's POV

Habang pinagmamasdan ko 'tong photo album naming pamilya hindi ko maiwasang hindi alalahanin yung unang pagkikita namin ni Thunder parang kelan lang. I smile habang isa isang tinitingnan ang picture namin and nag start mag-reminisce ng mga nangyari.

I remember the first time I heard his voice ang laki at nakakatakot lalo na nung sabihan nya si Slate because slate is harsh to Iris. I remember his creepy smiles na di ko alam kung ngingiti ako o ngingiwi sa kanya habang nakatingin sa akin. The first time is saw him wala akong kainteinterest sa kanya he's not my type and that time hindi ko priority ang love.

Thunder became my textmate and he was also my driver that time and I have no clue na may gusto na pala sya sa akin or I was too naïve to notice that, marami na palang signs like yung everyday na pag text nya if kumain na ako o kung ano ang ginagawa ko, his effort at yung mga gifts nya na muntikan ko nang maiwala at mga bagay na hindi ko pinapansin.

I admit I never had a thing for him noong umpisa pero dahil sa pursigido sya at kahit ilang beses ko syang I turn down nandyan pa rin sya hanggang sa matutunan ko na syang mahalin pero natatakot ako noon kaya hindi ko muna sya sinasagot, natatakot akong na iwan nya rin ako kapag sinabi ko na sa kanyang mahal ko na sya but he showed me his love na kahit anong hirap nandyaan sya para saakin kaya in the end sinagot ko pa rin sya at yun na ata ang pinaka tamang ginawa ko sa buhay ko.

Thunder was there when I needed him and he most, noong nalaman ko na hindi naman pala ako tunay na anak he was there to comfort me hindi nya ako iniwan kahit sandali Thunder was there when I was so down and he never gave up. He gave me enough time to fulfill my dream which I am proud of him. He's not just a husband for me complete package rin sya he's like a brother, bestfriend and a buddy ganyan naman raw talaga ang magasawa hindi lang dapat basta magasawa para maging matatatag.

"Ang lalim ng iniisip ng honey ko ah?" Napangiti ako ng yakapin ako ng asawa ko, matagal na kaming magasawa pero he's still the sweet Thunder I met years ago.

Humarap ako sa kanya at isinukbit sa batok nya ang braso ko. "Wala naman naisip ko lang ang daming nangyari sa akin, sa ating dalawa and that what makes us both strong." He chuckles dahil sa sinabi ko.

"Hugot hon? It's too early for the drama." Lumabi lang ako sa sinabi nya at bigla naman syang naghahalik.

"Asan na pala ang mga bata?"

"Iniwan ko muna sila sa taas busy sa paglalaro ng video games Saturday naman raw kasi ngayon." Sabagay kapag Saturday pwede silang magsawa ka kakalaro pero kapag weekdays hindi pwede kailangang magaral munang maigi.

When Cloud was 6 napagdesisyonan naming magasawa na mag try pa na mag-anak we did our best para maging healthy ako at walang complication and prayers so ayun nag buntis ako magkasama naming nalagpasan lahat. Biniyayaan kami ng anak ang kambal na sobrang kulit katulad ni Cloud na sina Jayce and Brayden 18 years old na pero akala mo eh mga bata pa rin kung makapag laro ng video games but I'm proud of them kahit na maloko eh matataas pa rin ang grades graduating na sila ng high school ngayon and our unica hija si Shelby Gabrielle na spoiled sa daddy nya she's 17 years old and 8 months lang ang pagitan ng kambal sa kanya kaya parehas silang graduating at parehas silang mga pasaway.