Me, myself and Midoriya || TodoDeku

ایزوکو برای ان امین بار در طول اون روز پلک زد و سعی کرد کلماتش رو کنار هم بچینه:

"الان... کدوم یکی از شما تودوروکی-کونه؟"

دو پسر با موهای سفید و قرمز همزمان بدون اینکه چین و یا تغییری در صورتشون ایجاد کنن جواب دادن:

"من"

---------------------------

تقریبا هیچ چیزی هیچ وقت برای کلاس یک-اِی توی یو اِی عادی نبوده.

اما مورد حمله قرار گرفتن هم کلاسیشون، شوتو تودوروکی توسط یه مجرم توی لیست انتظاراتشون نبود!

به خصوص وقتی که توسط کوسه ی اون مرد، به دو قسمت تقسیم بشه!

________________________

فکر کنم واتپد اوتاکو نداره😂 پس هیچکی احتمالا یا نمی خونه یا تودودکو شیپ نمی کنه😂😂 پس برای خودم می نویسم

ولی باز بخونید و نظرتتون رو بگید🙂❤

----------------------------------------

روز قبل از شروع سال دوم ایزوکو توی یو اِی، ایزاوا سنسی توی خوابگاه بهش گفته بود به دفترش بیاد تا با هم حرف بزنن

تنها.

تنهای تنها.

پس می فهمید که چرا ایزوکو یه دفتر کامل رو تحت عنوان "گفت و گوها و محاوره ها با ایزاوا سنسی طی سال گذشته برای زنده موندن؛ جلد اول" به نوشتن برای تمامی حرف هاش و اشتباهاتی که جلوی سنسیش انجام داده بود اختصاص داده بود تا بفهمه اون گربه ی ۱۷۰ سانتی خواب الو به چه علتی می خواد بکشدش!

البته شاید نخواد بکشدش و به اخراج کردن "دکو"یی مثل اون اکتفا کنه اما این از نگرانی های ایزوکو کم نمی کرد.

وقتی که ایزاوا سنسی بهش گفته بود که به دفترش بیاد، اوچاکو و تنیا هم کنارش بودن برای همین حضورشون بهش دلگرمی می داد. اما بازم از استرس به شدت عرق می ریخت؛ به حدی که می تونست همه ش رو به کاچان بده تا با نیتروگلیسیرنشون کل توکیو رو بفرسته هوا

اما اخر سر با وجود همه ی این نکرانی ها، خودش رو پشت در دفتر سنسی پیدا کرد. بعد از در زدن و شنیدن یه صدای خسته ی "بیا تو" وارد شد.

اما چیزی که دید با تموم سناریو ها و انالیزهای دفترش فرق می کرد! لعنت، حتی نزو هم نمی تونست این رو پیش بینی کنه!

درست رو به روش، دو پسر هم قد حدود ۱۷۶ سانت وایستاده بودن؛ یکی با موهای سفید و اون یکی با موهای قرمز. قرمزه چشم های ابی داشت و مو سفیده، چشم های قهوه ای که اطراف چشم چپش با زخم بدی پوشیده شده بود.

اون صورت  تودوروکی بود.

"اون ها" صورت تودوروکی رو داشتن