Stallion Riding Club is a series published under PHR and written by two authors: Sonia Francesca and Sofia.
Because of its popularity among teenage girls and young adult, several RP (role playing) groups existed. The RPs portrayed one of their favor...
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
"Hay malapit na palang magdilim."
Kasalukuyan nga pala akong nagdedecorate ng shop para sa nalalapit na Halloween. Ilang araw na lang yun. At siguradong dadayo na naman ang mga cute na chikiting ng mga SRC couple para sa taunang Trick or Treat ng Riding Club.
"Exciting!" Hehehe, siguradong kikita na naman ang Picka Picka ko. $_$
Pinapagpag ko ang mga alikabok na kumapit sa damit ko nang magring ang cp ko.
"Uy, miss na ko ng asawa ko," sabi ko pa bago ko sagutin ang tawag.
ANGELO (sa phone): What are you still doing there? *iritable ang boses* It's already dark outside.
AKO: Wag ka na magalit hon, kaunti na lang ito. Malapit na akong matapos. *sweet tone para ma-good vibes na si honey ko*
ANGELO:Okay, I'll give you 10 minutes to finish. *see, effective.. hehe*
AKO: Hehehe, thank you hon.. susunduin mo ko?
ANGELO: Of course, I will. Kailangan pa bang itanong yan? *rustle* I'll just fix my things, hon. Then I'll pick you up. Make it sure you're done.
AKO: Okidoki hon hon. Ingat sa pagdadrive ha.
ANGELO: I will hon. Love you. Pauwiin mo na rin sila Ada at siguradong hinahanap na rin yan ng mga asawa nila. Ingay nyo.
AKO: Ingay ka dyan hon..hehe, love you too. Kanina pa--*toot toot* Toinks, naputol, loko yun ah. *tingin sa screen ng phone*
Ingay daw...
Ten minutes ..hmmm.. kaya na to..
Buong pagmamalaki kong nilibot nang paningin ang isa sa kayamanan ko- ang Picka Picka.
Solo flight na ako ngayon dahil kinailangan nang umuwi nila Ada at Polly. Kanina pa yun mga 3pm. Anong oras na?
Napatingin ako sa orasan na nakakabit sa wall na malapit sa bintana.
Then napansin kong nagpapatay sindi ang ilaw.
"Eh? Kakapalit lang namin ng ilaw ah..,"bulong ko sa sarili.
Kunot-noo akong pumunta sa stock room para kumuha ng panibagong fluorescent lamp.
Pagbalik ko, okay na yung ilaw. Hindi na nagpapatay sindi. Kaya ibinalik ko na yung kinuha ko sa bodega, kaso pagbalik ko patay sindi na naman.
"loko to ah," tsk, balik na naman ako sa stock room.
Pagbalik ko uli, okay na naman. This time, hindi ko na ibinalik. Pagod na akong magpabalikbalik.
Kaya naupo na lang muna ako sa sofa.
Tinignan ko lang yung ilaw kung magpapatay sindi pa.
Then, biglang nagring yung landline phone. Dahil tahimik na ang paligid, bigla akong napatayo sa gulat.
Lumapit ako sa phone. Pero tumigil na iyon nang dadamputin ko na yung receiver. Babalik na ako sa sofa nang magring uli iyon. "Prank caller? Lagot sya sakin." Kaso nagstop uli ng pagring.
Kaya tumambay na ko sa tabi nyon. Nagring uli. Sa pangatlong ring nasagot ko ang tawag.
"Hello?"
Walang sagot. Ang naririnig ko lang ay ingay. Tawanan lang ng mga babae.
"Hello?" ulit ko. This time may sumagot, kaya lang..
"Hello?" sabi ng boses sa kabilang linya.
Napakunot noo ako at napatingin sa phone. Bakit parang boses ko din yun?
Bigla tuloy akong kinabahan.
"Hello?" sabi uli sa kabilang linya. After nun, dalawang beses pang nag-hello yung babaeng kaboses ko.
Kamote, hindi ko maigalaw kamay ko para ibaba yung receiver. Mayamaya pa, lumakas yung naririnig kong tawanan ng mga babae sa kabilang linya. Kasabay nang paulit ulit na Hello ng kausap ko. Dahil na rin sa takot naibagsak ko yung receiver.
Pagkababa ko ng receiver narinig ko ang chime na nakakabit sa pintuan.
May tao? Ikaw na ba yan hon?, bulong ko sa sarili.
Halos manlaki ang mata ko sa nakikita ko ngayon.
Naisip ko na sana hindi na lang ako lumingon at nahiling kong sana dumating na asawa ko. T_T
Hinang hinang akong napasalampak sa sahig habang pinapanood ang walis tambo at dustpan na kusang gumagalaw at nagwawalis ng sahig papunta sa labas. Feeling ko malapit na akong mabaliw nang magsimula na namang magpatay sindi ang ilaw.
Maya maya pa may narinig akong tumigil na sasakyan sa labas at nakita ko na lang na humahangos na pumasok sa Picka Picka si Angelo.
Dumiretso agad sya kung saan ako nakasalampak. Alalang alala ang mukha nito.
ANGELO: Hon, are you okay? *worried tone*
AKO: *tango*I-I'm o-okay. O-okay lang ako hon. *nanginginig ang boses*
ANGELO: I can see that you're not okay, hon. *hinahaplos ang mukha ko* What happened?
AKO: W-wala naman hon. N-napagod lang siguro ako. O-oo tama, pagod lang to.
Pagkasabi ko non, inalalayan na nya akong tumayo. Nakikita ko sa mukha nyang hindi sya kumbinsido sa sinabi ko. Kaya lang hindi ko masabi sa kanya ang nangyari kasi baka hindi sya maniwala.
Niyakap nya ako at narinig ang pagbuntong hininga nito.
ANGELO: *hingang malalim* Okay, kung yan ang sabi mo. Hindi na muna kita pipilitin. *looked at me* You looked so tired and beat up.
Ngumiti lang ako sa kanya and hugged him tightly. Medyo napayapa na ang kalooban ko nang dumating sya.
Bumalik na sa normal ang ilaw pati yung nagjajamming na walis tambo at dustpan.
ANGELO: Let's go home. *still holding me in his arms*
AKO: *tango* Sige.
Papalabas na kami ng shop ng biglang nagpatay sindi ang mga ilaw. Nagriring ang telepono.
Atmuling naggalawan ng kusa ang mga walis tambo at dustpan. Lumakas ang malamigna hangin at lumipad sa aming harapan ang isang pahina ng kalendaryo. Doon konakita at napagtanto ang dahilan ng kakaibang pangyayaring ito.
