TÜRK FUTBOLCU

~BÖLÜM 4~

Büyük babama yaklaşırken içimi bir korku sardı. Ne tepki vereceğini bilmiyordum sonuçta. Kızar mıydı acaba?

- Büyük baba bak açıklayabilirim.

+ Arabaya bin çabuk.

- Büyük ba...

+ Arabaya bin dedim!

İşte şimdi bittim. Of keşke kaçmasaydım. Ama sooon pişmanlık neyeee yararr

Büyük babam arabayı çok hızlı sürüyordu. Hız 200'ü geçiyordu az kalsın. Bir süre hiç konuşmadan yolları izledim ve sonra eve geldik.

Büyük babam büyük bir hışımla arabadan indi ve benim kapımı açtı. Sonra ceketimden tutup çekiştire çekiştire eve götürdü.

Kapıyı açtığımda beni sinirli iki yüz karşıladı. Hadi bir yüze alışmıştım da diğeri...

En son yıllar önce gördüğüm babam şimdi karşımdaydı.

Yaptığım hata onu buralara getirecek kadar kötü müydü ?

Ne yaptım ben?...

Ba: irezil ettin beniiiğğğ, gomşuların diline düşürdüğğn. Ben ne suç işledim de bunu bana torun diye verdin Allah'ım.

Bb: arsız namussuz, birde o serserinin elini tutmuş!

Ba: Aboooww bunu da mı yapacadınn bizeğ, uyh uyh irezil olduk tüm mahalleye.

Babam: Ne yaptın kızım sen? Ben sana bizi mahçup etme demedim mi? Noluyo sana

Ben: kızım mı? Utanmıyor musun kızım demeye? Senin kızın yıllar önce beni bırakıp o kadınla evlendiğinde öldü! Hala neyden bahsediyorsun?

Babam : Bak kı...

Ben: Sakın kızım deme! O kelimeyi söylemeye hakkın yok. Sen beni kalbi yaralı bıraktın...

Bak hala sol yanımda bir boşluk var, boşlukta ise hala küçük bir kız...

Baba sevgisine hasret, anne merhametine muhtaç...

Diğer tarafımda bir şeytan, seni hiç affetmeyecek...

Ve de asla unutamayacak...

Şimdi ise senin açtığın boşluğu başkalarının doldurmasını bekliyorum, anladın mı ?

Ba: nankör, nasıl da acındırıyor kendini. Sanki biz sana bakmıyoruz, karnını doyurmuyoruz.

Bb: bırak naciye. Biz torun değil hain yetiştirmişiz...

Ben: Bir insanın hem karnı hemde ruhu doymalı. Doğru benim karnım doyuyor ama ruhum aç. Ruhum da sevgiyle doyar anca.

Babam: Bırakın saçsın nefretini bana. Kussun da rahatlasın. Saysın sövsün, yaksın yıksın.

Bb: Sen bunu çok yüzlemişsin oğlum. Bizi hiç dinlemiyor kafasının dikine gidiyor sürekli. Çok saygısız. 

Ba: Anne Baba terbiyesi almamış çocuktan ne beklersin Niyazi. Yakında bu bizi huzur evine gönderir. Demedi deme

Babam: Merak etmeyin ben onu evime götüreceğim. Sizede yük olmasın artık.

Ben: zaten bu dünyaya bir ben fazla gelmişim... Sizden bir şey istemedim ki. Sadece bir aile birde sıcak bir yuva...

Şu minicik bedeni bir eve sığdıramadınız gitti. Bi sevemediniz gitti be. Bağrınıza basıp uyutmadınız. Başımı okşayıp bir kere de aferin demediniz...