21.bölüm

16 4 0
                                    

Sabah kalktığımda nıah ya baktım ve kendimi birazda olsa rahtalmaış hisediyordum çünkü Noah vardı sonra telefonumu alıp annemi görüntülü aramaya kara verdim
Sadie: anne nasılsın
Anne:iyim kızım sen?
Sadie: eh işte ne var ne yok gelişme var mı?
Anne: ne olsın kızım işte normal hayat sürüyorum... Yanında biri mi var
Hay lanet olsun *noah sadie nin kafadını kucağına yaslamıştır*
Sadie: ha? Yok yok sadece arkadaşım
Anne: bak kızım eğer o erkekse sorun değil sen mutlu ol yeter
Sadie: şeyy... O erkek ama kızma lütfen
Anne: tama kızım sorun degil sen mutlu ol yeter her kararında yanindayim
Sadie: tama anne
Noah: sadie dur sadie dur gitme *sadie nin duyacağı şekilde söyler*
Noah ha noluyo sanırm kabus görüyor
Sadie: iyi o zman bişey istiyormusun?
Anne: yok kızım sen istiyor musun
Sadie: yok o zman ben seni tekrar ararım
Annen: tama kızım görüşürüz
Sadie: görüşürüz
Direk telefonu kappayım ve Noah ya baktım ve direk uyandı anda bana sarıldı
Sadie: şıtt sakin ol ben yayanındayım noldu anlatmak istermisin?
Noah: kabus gördüm v-v-ve senle ben okula gidiyodum ve bi anda çiğlık sesleri
Sadie: tamam
Daha fazla anlatmasını istemiyordum çünkü sesi titreyerek geliyodu ve aglıcaktı
Noah: her zaman yanında kal lütfen senden başka kimseyi istemiyorum hiç bi zaman gitme
Sadie: gitmicem her zaman yanında olcam
Sonra yavaşça yataktan kalktık aşagıa noah nın sen sevdiği kahvalti önünü yaptım oda alağıa indi afiyetle yediyedi ben odaya gıtım biraz televizyon izledim
Noah da yanıma gel kucağıma yattı ben onu  saçlarıyla oynuyodum sonra uyuya  kaldı yanağına öpücük bıraktım millie ve finn e baktım onlarda yan oda da oyun oynuyolardİ

Soah Kitabı Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin