Hoofdstuk 05

437 14 0
                                    

Jayden

Daar staat ze, met haar mooie donkerblonde haren en haar oogverblindende glimlach die lichtjes rond haar mond speelt. En damn, wat ziet ze er goed uit in mijn shirt. Swingend op het ritme van de muziek staat ze in de keuken eten te maken.

Ik zie dat ze probeert om bij iets te komen dat op de hoogste plank staat. Het shirt kruipt een stuk omhoog waardoor een vrij groot deel van haar slipje te zien is. Ze zou eens moeten weten wat ze met me doet op dit moment.

Ik maak langzaam en geluidloos stappen haar richting in waarna ik achter haar ga staan. Ik strek mijn arm uit en pak voor haar hetgeen wat ze nodig heeft.

"Dankje." Mompelt ze zachtjes als ik het op het aanrecht zet.

Ik breng langzaam mijn gezicht dichter bij haar nek.

"Wat maak je, schoonheid?" Fluister ik vragend aan haar. Door mijn adem die haar huid raakt ontstaat er kippenvel op haar lichaam.

Op een één of andere manier vind ik het geweldig dat haar lichaam zo op mij reageert. Om haar nog even extra te teasen, laat ik mijn handen lichtjes over haar arm gaan, richting haar heupen, naar haar kont waar ik en kneepje in geef.

Ze maakt een verontwaardigd geluid waarna ze mijn arm wegslaat van haar prachtige lichaam.

"Handen thuis." Zegt ze dan waarna ze me opzij duwt en ergens anders gaat staan.

"Hoezo? Bang dat je voor me valt?"

Eigenlijk is ze al voor me gevallen, ik heb dan ook wel haar eerste kus ontnomen.

Al snel speelt er een grijns rond mijn lippen als ik denk aan gisteravond. Dat mooie kontje van haar die tegen mij aan bewoog. Ze had geen idee wat ze op dat moment allemaal met me deed. Ze is nog zo onschuldig.

"Ik ga niet voor je vallen Jayden."

"Gister was daar anders niks van te merken."

Ik kijk haar uitdagend aan. Ik weet nu dat ze voor zichzelf op gaat komen. Dat is één van de dingen wat haar zo aantrekkelijk maakt.

"Ik was gister dronken, en dat weet je."

"Dan is dronken Hailey voor me gevallen, dat is al één stap dichter bij die honderd euro." Ze rolt d'r ogen.

ik duw haar tegen het aanrecht aan en sluit haar in.

"Je hebt het nog niet geleerd zo te zien."

"Jezus klootzak, je hebt wel een kort lontje hè."

"Dat heb ik inderdaad." Altijd al gehad trouwens.

Ze blijft stil, waarschijnlijk omdat ze niet weet wat te zeggen. Ze bijt op haar lip. Het is me vroeger al opgevallen dat ze dit altijd deed wanneer ze zich ongemakkelijk of iets in die richting voelde.

"Niet doen." Vragend trekt ze haar wenkbrauw op.

"Wat?"

"Niet op je lip bijten." Verward kijkt ze me aan en god damn, ze bijt nog altijd op d'r lip en kijkt me nu ook nog is aan met een onschuldige blik. Het liefst zou ik degene willen zijn die op haar lip zou bijten.

A Different Kind Of HateWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu