Part-1

4.3K 292 27
                                    

Unicode,

(သာယာတဲ့မနက်ခင်းလေးတစ်ခု ​ကျေးငှက်ကလေးတွေသာယာစွာတွန်ကြူးနေပေမယ့် ကုတင်ပေါ်ကလူတစ်ယောက်မှာတော့
မသာယာနိုင်)

Seok Jin-အား ကျွတ်ကျွတ်ကျွတ်

(Seok Jinတစ်ယောက်လက်တို့ကလည်း
မလှုပ်နိုင် မျက်လုံးကလည်းတစ်ခုခုဖြင့်ကာထားတာကြောင့်အမြင်တွေကမှောင်မဲလို့နေသည်)

Seok Jin-အ့

(လက်ကကြိုးဖြင့်အချည်ခံထားရတာကြောင့် နုဖက်လွန်းတဲ့သူရဲ့လက်ကောက်ဝတ်လေးမှာသွေးတောင်ထွက်ချေပြီ မမြင်ရပေမယ့်လည်းခံစားမိသား)

Seok Jin-ငါဘယ်ရောက်နေတာလည်း ငါလက်တွေကိုဘယ်သူကကြိုးချည်ထားတာလည်း ငါလူကုန်ကူးခံလိုက်ရတာလား ဒါမှမဟုတ်...ဟား မသိတော့ဘူးကွာ

~ကျွီ

(ထိုအချိန်တံခါးဖွင့်သံနှင့်အတူ ကြားလိုက်ရတဲ့ဖိနပ်သံ)

Seok Jin-ဘယ်သူလည်း ဘယ်သူလည်းလို့ပြောလေ ဘာလို့ငါ့ကိုချည်ထားတာလည်း ပိုက်ဆံလို့ချင်လို့လား ဘယ်လောက်လည်း
ငါ့အမတွေဆီကသွားတောင်း မင်းလိုချင်တာကိုသူတို့ပေးနိုင်တယ်

(ခြေလှမ်းတွေကမရပ်တန့်သွားတဲ့အပြင် ကုတင်လေးကပါတုန်သွားတာကြောင့်)

Seok Jin-*ဒီလူကုတင်ပေါ်တတ်လာတာလား*

Seok Jin-ခင်ဗျားဘာလုပ်ဖို့လည်း

(ထိုအချိန်မျက်နှာမှာအုပ်ထားတဲ့အဝတ်စလေးကိုထိုလူကဖြေလျော့ပေးတဲ့အချိန်)

(ထိုလူ့မျက်နှာကိုသေချာတော့မမြင်ရသေး
မျက်လုံးကအကြာကြီးအုပ်ခံထားရလို့ထင်တယ် ပုံရိပ်တွေကဝိုးတစ်ဝါးပင် အခန်းကအနည်းငယ်မှောင်နေလို့လည်းပါမှာပေါ့)

(တစ်ဖြေးဖြေးအားယူပြီးကြည့်ကြည့်တော့)

Seok Jin-ဟင်Kim Namjoon Kim Namjoonခင်ဗျားဘာလို့ကျုပ်ကိုဖမ်းထားတာလည်း ပြန်လွှတ်ပေးအယုတ်တမာကြီးရဲ့

Namjoon-ဘာလို့ဖမ်းထားတာလည်းဆိုတော့ပိုင်ဆိုင်ချင်လို့ ပြန်လွှတ်ပေးဖို့ဆိုရင်တော့ကလေးကကိုယ့်ရဲ့လိုအင်ဆန္ဒကို
ဖြည့်ဆည်းပေးမှ

Daddyရဲ့ကလေးဆိုးလေး(Completed)Nơi câu chuyện tồn tại. Hãy khám phá bây giờ