🌺შენს მოლოდინში🌺(დასრულებული)

🏰უცნობის სახლში🏰

გაშეშებული და გაყინული ვიდექი, თითქოს იატაკს მივეწეპე, ჯონგ ქუქმა კი კარების ზღურბლს გადმოაბიჯა და სახლში შემოვიდა.

-ჩემი მისამართი საიდან გაიგე*წამოვიყვირე*

ის ხმას არ იღებდა, სახლს ათვარიელებდა.

-სანამ კარს გააღებდო ბედნიერი გამომეტყველება გქონდა, მეგონა კარგად შემხვდებოდი ახალგაზრდა ქალბატონო...

განრისხებული და შეშინებული სახე მქონდა, დაძაბულიც ვიყავი მაგრამ სითამამე და სიდებილე ერთიანად არის ჩემში, ტყუილად ხომ არ მეძახის ჯიმინი ბოთე ქვინს....

-მკვლელებს ბედნიერად ვერ შევხვდები *წამოვროშე დაუფიქრებლად*

-მკვლელებს? ვინ არის აქ მკვლელი?

-შენ

-იმ ორი ბიჭის გამო მეუბნები? ცოტაც და ისინი გახდებოდნენ მკვლელები,
თან არც მოგვიკლია

ვცდილობდი მისთვის არ შემეხედა, თავს დამნაშავედ ვგრძნობდი მკვლელი რომ ვუწოდე...

-იმ მაღაზიაში რომ მოვედი მითხრეს წავიდაო...სამსახურის ძებნას არ აპირებ?

-კი ვაპირებ მაგრამ ჯერ სკოლას დავამთავრებ...

ამ საუბარში საშინელი ხველა ამიტყდა, ისეთი შეგრძნება მქონდა რომ სადაცაა დავიხრჩობოდი...

-ცხელი ხარ

-რა?

და აი ის რასაც არც კი მოველოდი, ჯკ-ის ხელი ჩემს შუბლზე იდო..

-ნუ მეხები*ხველა*

-გაცივდი?

-თავი გამანებე არგიცნობ

-რა დროს ეგააა წამომყევი,

ხელი მომკიდა თავისი კურტკა შემომაფარა, სახლიდან გამიყვანა და მანქანაში ჩამსვა,

როდესაც მანქანაში ვიჯექი თავს ვერ ვაკონტროლებდი, სიცხე უფრო და უფრო მიწევდა, ჯიმინ ამის გამო მიგასიკვდილებ...

-სად გაცივდი

-არ მსკსნწ

-რა?