Straciłem wzrok.... || KXK

~powrót do szarej rzeczywistości~

(ni ma weny)

~~~POV WEJWRZYN~~~

Po kilku dniach wracamy do miasta, dowiedziałem się, że Marek też jest piromanem, ale od wypadku to wiadomix, że napewno nie może się ogniem bawić (Jezu taki piroman to jestem ja) cóż życie, chłopak był bardzo miły, serio się dogadaliśmy-

~~~

(do osób co niewiedzą piroman to osoba, która bawi się ogniem i ją to uspokaja)

~~~

-także serio fajnie, rozmowy do 3 lub 4 nad ranem, serio super było, nigdy się tak nie bawiłem, nie czułem się nigdy lepiej, dla mnie to jest najlepsze co może być, przyjaźń z taką osobą to też jednak odpowiedzialność i to czasem wielka, ale to też zależy u nie których jest lepiej, a u nie których gorzej takie życie, ostatnie dni wakacij spędziliśmy razem, cały czas po tym jak wróciłem do szkoły, nie wiem jak Marek, ale mniejsza, było miło, nowi znajomi, inna szkoła, nowi nauczyciele, chociaż aspołeczność i antyspołeczność to drugie imię moje i Marka (dołączam się, moje też) to jednak się jakoś tam od najduję

~~~ 

(do osób co niewiedzą, aspołeczność Bardzo często totalni indywidualiści.

Nie podoba im się to, co narzucają im ludzie, bo to L U D Z I E.
Jak sama nazwa mówi, aspołeczność to po prostu raczej brak potrzeby kontaktu z nimi, tym bardziej współpracy.

Objawy?
Brak chęci wychodzenia z domu, szczególnie w miejsca gdzie trzeba jakoś specjalnie się udzielać.
Brak chęci do rozmów i nawiązywania relacji.
Ocenianie ludzi pochopnie, i traktowanie jak masówkę (jedna osoba Cię urazi = postrzegasz tak samo całe otoczenie)
Unikanie szkoły, eventów, spotkań
Taka osoba nie potrzebuje niczyich rad, pewna jest, że wie lepiej od innych ludzi
Uczucie "pokrzywdzenia" ze strony ludzi

Ciężko jest jej zaufać komukolwiek 

antyspołeczność tym Antyspołeczne zaburzenia osobowości stanowią kategorię dysfunkcji psychicznych, których konsekwencją jest nieprawidłowe zachowanie jednostki, wpływające bezpośrednio na utrudnienie, a nawet uniemożliwienie przystosowania się do środowiska społecznego. Osoba dotknięta niniejszym zaburzeniem charakteryzuje się uogólnionym wzorem lekceważenia i naruszania praw innych osób. Ponadto, objawia się nieprzestrzeganiem zarówno norm społecznych, jak i prawnych. Antyspołeczny charakter osobowości możemy również dostrzec w braku empatii, czy w braku żalu związanego z popełnianymi czynami. Co ważne, zachowania antyspołeczne, związane bezpośrednio z zaburzeniem osobowości, prawie cztery razy częściej dotyczą mężczyzn, niż kobiet.

Wśród kluczowych przekonań osób dotkniętych dyssocjalnymi zaburzeniami osobowości dominują takie stwierdzenia jak: „sam/sama muszę o siebie zadbać", „przecież jestem sprytniejszy/sprytniejsza od innych", „inni ludzi są ode mnie słabsi, zasłużyli sobie na to, aby ich wykorzystać". Strategie behawioralne, którymi posługują się jednostki przejawiające cechy antyspołeczne można zawrzeć w stwierdzeniu „cel uświęca środki". Osoby antyspołeczne nie cofną się zarówno przed kłamstwem, manipulacją, a nawet agresją fizyczną, jeśli są ukierunkowane na osiągnięcie konkretnego celu. Ich emocjom najczęściej towarzyszy złość, a wśród typowych zaburzeń współistniejących możemy wyróżnić zarówno depresję, jak i skłonność do nadużywania szkodliwych substancji (w tym środków psychoaktywnych oraz alkoholu).) 

~~~

--POV MAREK--
nie byłem zbyt przekonany do chłopaka ze względu na jego pewność siebie i zapał do przypałowych akcji, ale cóż każdy jest inny za to ja jestem szarą myszką. Która się wszystkiego boi

za niedługo kolejny rozdział