Is

161 5 0
                                    


"Wolfs?" zegt ze. 

"Eva, met mij. Wat is dit?" zeg ik en ik hoor haar niks zeggen. 

"Sorry, maar ik wil dit doen" zegt ze en het is weer stil. 

"Hebben jij en Chris een relatie?" vraag ik. Eva regeert hier meteen op. 

"Is dat het?" zegt ze en is stil. "Eva, alsjeblieft zeg het" zeg ik. Ik hoor Eva denken. 

"Chris is gewoon een sportmaatje Wolfs. Hoe vaak moet ik dat nog tegen je zeggen?" zegt ze boos. "Oh, en daarom ga jij helemaal naar Sittard toe" zeg ik. "Ja" zegt ze boos. "De Triatlon is hier Wolfs dus daarom." Het is even stil. "Succes met de triatlon Eef" zeg ik. "Wolfs... doe dit nou niet" zegt ze en ik klik het gesprek op einde. Loop naar boven en sla de deur hard dicht. "Godver" zeg ik boos. Ik loop richting het centrum en ga wat bier drinken in de kroegen. 

Laat in de nacht kom ik weer thuis en opeens staat Marion bij de Ponti. 

"Waar ben je geweest?" zegt ze en ik kijk haar vragend aan. Ik ben helemaal aangeschoten. 'Marion, goed dat ik je hier zie. Het gaat helemaal fout." schreeuw ik en doe de deur open. Marion houdt mij vast en ze loopt met mij naar binnen. "Ga eens zitten Wolfs" zegt ze en doet de lichten aan. "Ik ben haar kwijt" schreeuw ik. Marion schudt haar hoofd. "Nee Wolfs, je bent haar niet kwijt" zegt ze en ik luister niet naar Marion. "Eva heeft alles over voor die kut Chris" schreeuw ik. Marion zucht. "Wolfs, doe is even een beetje rustig" zegt ze en pakt mij vast bij mij gezicht en ik kijk haar verward aan. "Wil jij anders samen met mij iets...." zeg ik voor de grap. "Zou Eva leuk vinden denk ik. De beste vriendin en haar partner" Ik lach. Marion lacht niet. "Wolfs! Stop" schreeuwt ze. Ik kijk haar nu serieus aan. Ik ben er weer met mijn gedachte bij. 

"Eva heeft mij uit paniek gebeld" zegt ze en ik kijk haar aan. "Eva, uit paniek? Jou" zeg ik. 

"Ja, ze zei dat het tussen jullie niet goed is" zegt Marion. Ik zucht. 

"Het klopt Marion.." zeg ik en begin tranen te krijgen. 

"Ik ben haar kwijt geraakt Marion" zeg ik en zucht diep en veeg de tranen weg. 

"Wolfs, je bent Eva niet kwijt geraakt. Jullie zijn elkaar kwijt geraakt." zegt ze en ik snik. "Eva is bang dat je iets geks gaat doen, nu jullie ruzie hebben, ze heeft je al meerdere keren vanavond gebeld" zegt Marion. Ik kijk haar aan. "Ben je daarom hier?" zeg ik en kijk haar aan. "Ja, daarom ben ik hier. Om jullie te redden" zegt ze en zucht. Ik sta op en loop naar de prullenbak om de brief te pakken. Opeens zie ik naast de prullenbak een brief gefrommeld liggen. "Huh" zeg ik en pak de brief en sla hem open. "Kijk, wat ik vind" zeg ik en laat de brief aan Marion zien. Marion kijkt verbaast. "Wat staat erin?" zegt ze en komt naar mij toe gelopen. Ik loop naar de tafel en ga zitten. Marion pakt wat drinken uit de koelkast. Ik lees de brief. 

Lieve Wolfs, 

Het spijt mij heel erg dat ik je dit niet eerder heb kunnen vertellen. Ik kon gewoon niet het goede moment vinden. Ik heb hier lang over getwijfeld of ik het zal moeten doen maar heb toen uiteindelijk een beslissing genomen. Ik ga de triatlon met Chris lopen in Sittard en ben daarvoor een paar dagen weg. Je moet niet denken dat ik iets voel voor Chris want dat is niet waar. Ik moet gewoon nadenken en het beste daarvoor is om de triatlon te lopen. Sporten helpt mij en daarom hoop ik dat je dit zal accepteren dat ik een paar dagen weg ben. Ja, het is samen met Chris.. ik had gehoopt dat dit anders zou zijn geweest. Lieve Wolfs, zou je het leuk vinden om mij aan te komen moedigen in Sittard? Ik zal dit enorm waarderen. 

Liefs Eva. 

Ik laat de brief lezen aan Marion. Ik slik en drink wat water. "Ze wilde samen met jou de trailitlon lopen" zegt ze en stelt mij gerust. "Wolfs, je moet naar Sittard toe om haar aan te moedigen" zegt ze. Ik denk na en ik weet het allemaal even niet. Waarom heeft ze deze brief niet aan mij gegeven in plaats van die andere brief? 

"Als je haar kwijt bent geraakt, vecht dan voor haar terug" zegt Marion. Na deze uitspraak kijk ik haar aan en lach. "Je hebt gelijk Marion" zeg ik en drink het glas leeg. "Laten wij samen die kant op gaan" zeg ik en Marion lacht. "Nee, dit moet je alleen doen" zegt Marion. Ik twijfel. Marion komt naar mij toegelopen en geeft mij een knuffel. "Zie je nou wel, het komt allemaal wel goed met jullie" zegt ze en lacht. "Je bent een bijzondere vriendin Marion" zeg ik en geef haar nog een knuffel. 

Alles is liefdeWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu