0.0

384 45 70
                                    

1 mayıs 2021 (bölümünün geçtiği tarih)

"Hadi ama Sunwoo! Sana bütün evi taşı demiyorum ki ben! Şu eşyalarını alıp odana çık sadece!" diye seslendi Bayan Kim. Sunwoo oflayarak yeni uzandığı yataktan kalkıp alt kata indi. Kendine ait eşyaların bulunduğu kutuyu aldı ve odasına çıktı. Kutuyu yere bırakıp yatağına geri uzandı. Yeni bir eve taşınmışlardı. Sunwoo istememişti, ama astımı yüzünden havası temiz ufak bir yere taşınmaları gerekmişti. Şirin bir yerdi, Sunwoo arkadaşlarından ayrıldığı için mutsuzdu gerçi. Ama ne gelirdi ki elden? Sikik bir hastalığı vardı ve ailesi doktoru ne söylerse onu yapmaya çalışıyordu. Oğullarının sağlığını düşünüyorlardı.

Sonuç olarak Sunwoo biraz daha uzandıktan sonra etrafı gezmeye karar verip aşağı indi. "Anne çıkıyorum ben!" diye seslendi kapıdan dışarıya çıkarken. Annesi "Hey! Sunwoo bekle beni! Benim de bir işim var birlikte çıkalım!" diye seslenince Sunwoo kapıda annesini bekledi, ve birlikte çıktılar.

Annesi bir kaç işini hallederken, Sunwoo da etrafı inceleme fırsatı bulmuştu. Annesinin yanındaydı çünkü annesi aylık alışverişini yapıyordu ve kendisine yardım edecek birine ihtiyacı vardı. O sırada Sunwoo'nun gözüne bir ev takıldı. Kasaba ortamından uzakta, ormanın içine doğru... Nehrin karşısında duran eski, neredeyse yıkık bir ev. Tam hayalet hikayelerinde tasvir edilen evler gibiydi. Sunwoo içine girmek istediğini düşündü. Şu sıkıcı hayatına biraz renk ve aksiyon katardı. Hem belki gerçekten hayaletlerle karşılaşırdı, kim bilir?

"Anne şu eve girebilir miyim?" diye sordu annesine evi gösterirken. Annesi huzursuz bir nefes verdi ve "Hayır Sunwoo. Baksana terk edilmiş, çok tozludur orası. Astımın tutar. Asla olmaz." dedi. Sunwoo gözlerini devirdi. Ne ummuştum ki zaten... diyerek söylendi kendi kendine.

Ama o söz dinlemeyecekti. Çünkü gece evden kaçıp oraya gitmemesi için önünde hiç bir sebep yoktu. Aksine gitmesine sebep olan fazlaca merak duygusuna sahipti.

Sabah annesiyle geçtikleri yollardan yürüdü. Hava karanlık olduğunda telefonunun feneri ile ilerliyordu. O eve doğru yaklaştı. Nehri geçmek için bir köprü ararken, evin ışıklarının yandığını gördü. O sırada daha dikkatli baktı, ev sabahki kadar eski durmuyordu. Uzaktan eski görünüyordu herhalde diye düşündü Sunwoo ve bulduğu köprüden karşıya geçti.

Eve girmek için kapıyı çalacaktı ki geçtiği köprünün biraz solundaki bankta oturan birine takıldı gözü. 16 yıllık hayatında gördüğü ve görebileceği en güzel varlık olduğuna kalıbını basabilirdi Sunwoo. Eve girme fikri o an uçtu aklından. Sadece o çocuğa gitmek istiyordu şimdi. "Ah... Şey merhaba." dedi bankın yanına geldiğinde. Çocuk başını ona çevirdi. "Merhaba." dedi gülümseyerek. "Birine mi bakmıştın acaba? Annem ve babam içerideler senin için çağırabilirim eğer istersen."

"Ah hayır." dedi Sunwoo. "Ben, burayı merak etmiştim. Terk edilmiş bir ev sanıyordum. Aksiyon olsun diye gelmiştim. Yaşayanlar olduğunu bilmiyordum üzgünüm gece gece rahatsızlık vermiş olmalıyım."

Çocuk minik bir tebessüm sundu Sunwoo'ya ardından konuştu; "Ah hayır, rahatsızlık vermedin. Neden veresin ki? Ama anlamadığım bir nokta var, evimizin terkedilmiş olduğunu nereden çıkardın ki? Ben doğduğumdan beri hep buradaydık. Ondan önce de ailem neredeyse bir asırdır hep buradaymış. Kim anlattı sana böyle bir şeyi?"

Sunwoo durdu. "Ah, hiç kimse anlatmadı. Ev terk edilmiş gibi görünüyordu gündüz. Eski gibiydi. O yüzden öyle düşünmüştüm." dedi. Çocuğun gülümsemesi yerini düşünceli bir ifadeye bırakmıştı şimdi. "Tuhaf, oysaki daha geçen ay evin dış cephesine badana yaptırmıştı babam... Hemen eskimiş olmasa gerek..."

Sunwoo anlamaz bakışlar sundu ona. Sabah ev cidden bakımsız, eski ve terkedilmii gibiydi. Şimdi ise çocuğun da dediği gibi yeni boyanmış ve içinde hala yaşanan bir evdi.

"Chanhee! Hadi bebeğim içeriye gel, hava soğuk oldu. Hem yatmalısın artık!" diye bir sesleniş duydular evin içinden. "Peki anneciğim, geliyorum!" diye içeriye seslendi isminin Chanhee olduğunu olduğunu öğrendiği genç. "Şey, gidiyorum ben şimdi... Senin, adın?"

"Ah, Sunwoo ben. Kim Sunwoo."

"Hmm, bende Chanhee. Choi Chanhee. Buraya tekrar gelir misin? Benim evden çıkmama izin vermiyorlar da..."

"Tabii, ben yarın sabah tekrar gelirim."

"Arkadaş olabiliriz?"

"Evet, olabiliriz."

"Sevindim! Şimdi gitmem gerekiyor. Görüşürüz Sunwoo!" diyerek içeriye doğru koştu. Sunwoo gülümsedi. Ve evine dönmek için yürümeye başladı.

_______
12.05.21

'merhaba bir sunnew daha yazayım dedim de...

✓ day and night ⌗ sunwoo × newHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin