Sessizce açtım defteri. Bu son sayfaların beni nasıl karşılayacağını bilmeden. Öylece baktım sayfalara. Bana saatler gibi gelen dakikalarca. Sanki gözlerim bana işkence etmek istermişçesine ayrılamıyordu sayfalardan. Ama bir türlü de gelmiyordu içimden okumak. Sonra bir anda ürperti hissettim. Sanki beni çağırıyordu okumam için. Niye bekliyordum ki? Ya da niye bekletiyordum onu? Okumalıydım artık. Daha fazla kaçamazdım.
Ölüyorum Amalthea... Gerçekten bu sefer. Bırakmazsın değil mi beni? Yalnızlıktan korkarım. Yapma sakın bana bunu. Sen yapmazsın zaten bilirim. Bu satırları okurken ağlıyor musun? Ağlama.
Ölüyorum ben Amalthea . Ama ben ölüyorum. Seni de beraberimde götüremem. Yapamam sana bunu.
Biliyor musun Amalthea, küçükken hep ölümü bir yıldıza benzetirdim. Yıldızların yolculuğu sadece ölüme değil midir? Yanmazlar mı, yanarken yakmazlar mı kendilerini de? İçimizi ısıtan Güneş de bir gün sonumuz olmayacak mı? Peki ya bizim yolculuğumuz? Biz de mi birer yıldızız Amalthea? Hayır! Diğer insanlar belki birer yıldız ama biz değiliz. Ben, Metis; bugün burada sana söz veriyorum. Ben ölmeyeceğim. Senin bir parçan olarak hayatıma devam edeceğim sadece, ki böyle olması gerekmiyor muydu en başından beri? Bizim tek beden olmamız gerekmiyor muydu? Biz bu evrenin bir hatasıydık. Bizi ayırması bu evrenin hatasıydı. Fakat bu hata sessizce, kimse farkına dahi varamadan sona erecek. Çok yakın bir zamanda. Çok az bir vakit kaldı buluşmamıza, Amalthea.
Şuan bu yazdıklarım çok mu bencilce. Emin değilim. Ama eğer ben sensem, sen de bensen bencil olmak yapabileceğim en iyi şey. Sen değil miydin bana hayatına dokunduğumu söyleyen? Senin hayatına dokunmamla senin ben benimse sen olduğumu söylemiştin bana. Şimdi anlıyorum ve şimdi, tam olarak bu anda sen de benim hayatıma dokunuyorsun. Sana karışmak üzere olan benin...
Ama ben senden son bir şey isteyeceğim. Hayatlara dokunmaya devam et tamam mı? Lütfen, yalvarırım sana; bunu benim için yap. Eğer ben senin hayatına dokunduysam, sen de bu dünyada hayatına dokunacak birini bulmalısın. Görevimiz bu olmalı Amalthea. Biz bugün burada başlatıyoruz bu zinciri ve ben bu zinciri devam ettiren herkes olacağım. Zincirin devamı olan herkesin bedeninde can bulacağım. Çünkü ben ölemem Amalthea, ben bir yıldız değilim...
Fark etmeden okumaya başladığımdan beri tuttuğum nefesimi tek seferde bırakarak güçlü bir çığlık kopardım. Artık çok geçti hissediyordum. Artık ben değil bizdim. Bunu biliyordum. Artık yarım değil tamdım. Tamamlanmıştım. Çünkü biz birer yıldız değildik.
Çünkü ben ölemem Amalthea, ben bir yıldız değilim...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gökyüzüyle Ağlamak
Teen FictionMerih kendini tiyatroya adamış bir adam. Sadece böyle var olabileceğini düşünüyor. Bu nedenle idealist kişiliği onu bir yolculuğa sürüklüyor. Gökçe enerjisiyle etrafındakileri bazen yorabilecek kadar enerji dolu ve çok güler yüzlü bir kızdır. Sayısı...
