●
Taehyung, titreyen elleri arasında tuttuğu telefonu başucundaki komodinin üstüne koyarak öksürmeye başladı.
Birgün bu öksürükleri yüzünden
ciğerlerinin patlayacağını düşünüyordu ama o son bir türlü gelmiyordu, sadece vücudu acı içinde kıvranmaya devam ediyordu.Hüzünle gözlerini komodininin
üstündeki telefonuna dikti. Bu zamana kadar Jungkook'a yazmadığı için pişmanlık duyuyordu ama elinden de bir şey gelmezdi. Onun karşısına hasta çıkmak istemiyordu, bir umut iyileşeceğine inanmıştı.Şimdiyse tüm umutları giderek
kayboluyor, yok oluyordu.İyileşme yolunda başarılı değildi, aksine durumu gün geçtikçe kötüleşiyordu yani Jungkook'a yazdığı gibi, aldığı her nefes son nefesi olabilirdi işte bu yüzden de pişman ölmek istemiyordu.
Sadece bir kere olsun o kahverengi
gözlere bakıp, içindeki tüm duyguları
itiraf etmek istiyordu.Neden bu kadar umutlu olduğunu,
neden bir türlü iyileşeceğine olan
umudunun yok olmadığını ona bir bir,
o güzel gözlerine bakarken anlatmak
istiyordu fakat yine dediği gibi yeterince cesaretli değildi. Kendinden, hastalık yüzünden zayıflayıp küçücük kalan bedeninden iğreniyordu.Komodinin üstünde titreyen telefonunu
eline aldı ve derin bir iç çekerek gelen
mesajı okudu.Jungkook ona, "Şansımı denemek istedim," yazmıştı. Gerçekten de nasıl bir erkeğin, ona aşık olduğunu merak ediyor olmalıydı...
Taehyung hafifçe gülümserken, iç çekmeye devam etti.
Jungkook, Taehyung'un kurtarıcısıydı.
Taehyung iki yıl önce babasını anmak için gittiği çocuk parkında bayıldığında, onu hastaneye yetiştiren kişi Jungkook'tu. Taehyung o gün hayata dönmeseydi, belki de bugünleri ve kalbindeki bu aşkı hissedemeden o parkta yalnız başına ölüp gidecekti.
Fakat Jungkook, Taehyung'u kurtardı.
Jungkook'sa, Taehyung'un kurtardığı bu hayatı boşa harcamak istemiyordu... İstemiyordu ama elinden de bir şey gelmiyordu.
Moralini ne kadar yüksek tutsa
da, inancını hiç yitirmemiş olsa da
beynindeki tümör her geçen gün
büyümeye devam ediyor ve yavaş yavaş Taehyung'u yok ediyordu.Bu yüzden iki yıl boyunca içinde tuttuğu her duyguyu, Jungkook'a söylemek istiyordu.
Belki de onu son kez görme şansını elde edebilirdi...
●
cr: xxdeathgirl
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Nefes || j.jk + k.th ✓
Short Story"Aldığım her nefes, son nefesim olabilir. Neden son nefesimi almadan önce, seni sevdiğimi söylemeyeyim ki?" 13.05.2021 cr: xxdeathgirl