Unexpected but infinitive (B-brave)

Hoofdstuk 2

POV APRIL:

"Hoe lang moeten we eigenlijk vliegen?" Vraag ik aan Rosemaine. "Hmm, ongeveer anderhalf uur denk ik." Zegt ze. Wat moet ik nou anderhalf uur lang in zo'n saai vliegtuig doen? Hmm. Dan maar muziek luisteren. Ik pak mijn Ipod en oortjes en doe de Flexican remix van Rita Ora's Radioactive op. Dit is echt mijn favoriete nummer op dit moment! Terwijl ik in mijn hoofd het nummer mee zing, kijk ik naar Rosemaine. Ze is in slaap gevallen. Ik leun met mijn hoofd op haar schouder, en ik sluit mijn ogen. Niet lang daarna val ik ook in slaap.

POV ROSEMAINE:

Ik schrik wakker als ik een hand mijn arm voel aanraken. Ik doe mijn ogen open en een van de stewardessen staat voor me. "Sorry dat ik je liet schrikken! We gaan over 10 minuten landen, wil je ook even je vriendin wakker maken?" Zegt de stewardess vriendenlijk. "Natuurlijk." Zegt ik en de stewardess loopt weg. Ik heb gewoon de hele vlucht geslapen! Ik draai me om naar April die nog rustig ligt te slapen. Voorzichtig leg ik mijn hand op haar arm waardoor ze wakker wordt. "Hey slaapkop, we gaan zo landen." Zeg ik. "Jammer, ik sliep net zo lekker." Zegt April lacherig en stopt haar Ipod in haar tas. Geduldig wachten April en ik tot het vliegtuig weer op de grond staat. Als we eenmaal zijn geland pakken we snel onze tas zodat we snel het vliegtuig uit kunnen. "Pff, ik wil zo snel mogelijk naar het hotel. Ik ben bekaf." Zeg ik tegen April. "Zeur niet zo, nu ben je eindelijk in Ibiza en dan is het weer niet goed." Zegt April en ze geeft me een duwtje tegen mijn schouder. "Haha, ja, je hebt gelijk." Zeg ik terug. Samen met April loop ik door naar een grote hal. Overal waar je kijkt zie je lopende banden met koffers er op en een boel toeristen die ongeduldig zitten te wachten tot hun koffer langs komt. April is al doorgelopen naar de juiste lopende band met de koffers van onze vlucht. Snel ren ik achter haar aan. Aangekomen bij de lopende band zie ik April's enorme roze koffer al op de band liggen. "Daar is je koffer!" Zeg ik. April rent naar de lopende band toe en trekt met veel moeite de koffer van de lopende band af. Niet veel langer daarna heb ik ook mijn koffer van de band af gepakt en zijn April en ik onderweg naar de uitgang van het vliegveld. "Dus wat doen we?" Vraag ik aan April. "Zullen we een taxi naar het hotel nemen?" Stelt April voor. Ik stem in dus we lopen door naar buiten. Ik zie een heel groot taxibusje staan. Ik tik April aan en wijs naar het taxibusje. "Daar is een taxi!" Zeg ik. Ik loop naar het busje en zie een man van ongeveer 40 jaar staan, dat moet de taxichauffeur zijn. "Hello, can you take us to our hotel?" Vraag ik aan de taxichauffeur met mijn beste Engels. De chauffeur kijkt me raar aan en ratelt wat Spaanse woorden naar me. "Ik heb zo'n gevoel dat die vent geen Engels kan." Zegt April droog. "Joh, je meent het." Zeg ik droog terug. We lachen allebei en de chauffeur kijkt ons vragend aan. Dan maar in gebarentaal. Daar staan we dan, midden op straat, ons belachelijk te maken met gebarentaal. Hoe erg we ons best ook doen, de chauffeur begrijpt er niets van. "Eh hebben jullie hulp nodig?" Hoor ik een jongensstem achter me vragen. April en ik draaien ons om naar de jongen. De jongen heeft donker haar, een petje op en oorbellen in. Wauw, hij ziet er echt goed uit! "Eh nou als jij deze chauffeur in het Spaans kan vertellen dat hij ons naar ons hotel moet brengen, dan wel." Zegt April geïrriteerd. "Dat kan ik wel, maar dan moeten jullie beloven dat wij ook mogen meerijden." Zegt de jongen. "Ja! Dat mag wel." Zeg ik al voordat April antwoord kan geven. Wauw, ik ben echt zo'n flapuit. "Mooi, ik ben trouwens Dioni." Zegt de jongen. Hij steekt zijn hand uit naar mij. Ik schud zijn hand. "Ik ben Rosemaine, en dit is April." Zeg ik. Dioni stapt naar de chauffeur en begint wat woorden te wisselen in het Spaans. Dat Spaans praten gaat hem goed af.

POV APRIL:

"Naar welk hotel moeten jullie?" Vraagt Dioni aan mij. "De Costa." Zeg ik. "Toevallig, Daar moeten wij ook heen! We kunnen met zijn allen mee rijden, stap maar vast in, mijn matties komen er zo aan." Zegt Dioni. "Je matties?" vraag Rosemaine. "Ja ik ben hier op vakantie met 4 van mijn vrienden, mijn matties." Zegt Dioni. Rosemaine en ik leggen onze koffers achter in het taxibusje en we stappen in. Niet veel later stappen Dioni en zijn 'matties' ook in. De chauffeur stapt in, start het taxibusje en rijd op weg naar ons hotel. Ik kijk naar de vrienden van Dioni. Ze zien er allemaal goed uit, maar een van de jongens in het speciaal. Hij is een beetje getint, hij is Chinees of Indonesisch denk ik. Ik zit nu gewoon in een busje met mijn beste vriendin, Dioni en zijn 4 lekker 'matties'. Deze vakantie kan niet meer stuk!