Öğretmen Ve Askerin Aşkı (Düzenlemede)

10. Bölüm

Didem Hızır Ali ye bakar gülümser Hızır Ali de Dideme bakar gülümser
Hızır Ali: e Hadı gidelim
Didem: tamam
Hızır Ali: gidiceğimiz yer çok güzel sıradan bir kafe gibi ama tatlıları çok güzel
Didem: ya çok merak ettim
Hızır Ali: az kaldı
Didem: ne kadardır burda göre desin?
Hızır Ali: üç yıla yakın
Didem: çokmuş
Hızır Ali:  evet çok ola bilir ama vatan görevi bu mesleğimi severek yapıyorum
Didem Hızır Ali kafeye gelir bir masaya geçerler
Hızır Ali: ne isdersin?
Didem: bilmem sen seç
Hızır Ali: sütlüac
Didem: tamam
Hızır Ali siparişi verir sonra dideme taraf döner
Didem: şey sizin karakol cokmu şehit veriyor?
Hızır Ali: evet gece uykumuz tilki uykusu her sese uyanyoruz kac can dostumu silah arkadaşımı kaybettim bir ay bundan önce gece saat üç yada dörtd olurdu uyumuştuk nöbet ci askerlere dışında her kes uyumuştu birden bir patlama geldi hepimiz uyandık roket atar atmışlar catışma başladı bizim bir teğmen var dı Cemile ismi ağır yaralandı zaten ondan iki ay önce de sevdiği adam kollarnda son nefesini vermişdi
Didemin gözleri dolar
Didem: peki şimdi o teğmen nerde?
Hızır Ali: tedavi alıyor ankarada döner yakında
Didem: peki senin ailen?
Hızır Ali: babam da asker albay şimdi görevde
Didem: görüşüyormusun?
Hızır Ali: arada sırada annem ev hanımı amcam da komando ast teğmen İlyas Çakırbeyli
Didem: benimkiler gibi amcam özel harekat polisi babam da albay
Hızır Ali : babanı tanıyorum
Didem: evet. Şey sevdiğin oldu mu?
Hızır Ali: hayır
Didem: bu arada tatlı çok güzel
Hızır Ali: afiyet olsun

Alpaslan dşarda durmuş dağlara bakıyordur Özlem revirden çıkıp Alpaslanın yanına gelir
Özlem: merhaba komutanım
Alpaslan: ooo merhaba doktor hanım
Özlem: yaranız nasıl iyimisiniz?
Alpaslan:evet iyiyim o şifalı Pamuk ellrin iyleştirdi beni
Özlem: görevim
Alpaslan: ne acep sevgilin böyle yerde görev yapmana izin veriyor?
Özlem: sevgilim Yok ki
Alpaslan:ha pardon
Bu vakıt yanlarına asker gelir
Bekir: komutanım çay getirdim
Alpaslan arkasına döner özlemle birlikte
Alpaslan: teşekür ederim Bekir
Bekir: afiyet olsun komutanım. Doktor hanım buyurun buda size
Özlem: teşekür ederim
Bekir: afiyet olsun
Özlem dağlara bakar Bekir Alpaslana yaklaş işareti yapar